هفته نامه پیغام

زیستگاه های مصنوعی یکی از راه های ایجاد صیدگاه برای جذب آبزیان و دسترسی به صید متمرکز که در طول دوران بهره برداری با نام "منگف" می خواندند که به صورت عام المنفعه مورد استفاده قرار می گرفت.

 به همین منظور برای ترمیم بسترهای زیست محیطی که توسط عوامل تاثیر گذار (انواع آلایندها وآلودگی ها) و تلاش صید و کاهش تصاعدی ذخیره برای جبران اصلاح اکوسیستم در تمام مناطق آب های ساحلی و حتی اطراف جزایر مناطق حاره ای ساخت و ایجاد زیست گاه های مصنوعی برای روند احیا و بازسازی و بومی سازی گونه ها و رشد و نموی آبزیان و افزایش ذخائر یک تکنولوژی ساده است که با رفتار زیست گونه ها در اکوسیستم دریایی از پیچیدگی های خاصی برخوردار است که می بایست نکات قابل توجهی در طراحی و اجراء و مطالعه اولیه آن شامل انتخاب محل مناسب ( توپوگرافی منطقه، شناسایی نوع بستروعمق و جریان آب ) ونوع مصالحه بکار گیری استاندارد و اجرای عملیات، جمع آوری اطلاعات و آنالیز داده ها ضمن بررسی تدوین و قانون مند کردن بهره برداران با حفظ و نگهداری آن صورت بگیرد و گرنه ساخت زیستگاه های بدون اصول مهندسی شده موجب اختلال در نظام بهره برداری و محیط زیست بوجود می آورد. 

چالش های بیش رو یکی از عوامل تخریب زیست بستر آبزیان خواهد گشت، استان بوشهر با مرز 927 کیلومتر مشترک آبی با خلیج فارس و حساسیت خاص به علت فقر زیست گاه های طبیعی جهت توسعه مناطق زیستی از سال 1381در منطقه منگف اولین سازه های زیست گاه های مصنوعی و در سال های 1382 در منطقه "یرویل "دیر وخارگ و خاگو به اجراء گذاشت . که توانست با این چهار ایستگاه بر روند بهسازی ذخیره موثر واقع شود.

عدم رعایت پروتکل های بهره برداری و هزینه بسیار بالای پاکسازی زیست گاه ها از ابزار و اداوت صید به خصوص تورهای گوشگیر و سرگردان رها شده که به دیواره های سازه ها درگیرمی شود و موجب مسدود شدن مدخل های ورودی و خروجی زیست گاه ها می گردد و دیگر ساخت زیست گاه نمی تواند حق حاکمیت منطقه ای برای سازنده زیستگاه باشد. 

به علت اینکه برداشت در تمامی نقاط صید گاهی استان دسترسی آزاد است. ومی بایست مدیریت بهره بردار ضمن اجرا با ارگان های متولی دریایی هماهنگ باشد. تا در آینده زیست گاه ها به عنوان تله های مرگی برای کلنی های آبزیان ایجاد نگردد.

  منبع: پایگاه خبری تحلیلی پیغام
       لینک مستقیم   :   http://peigham.ir/shownews.aspx?id=115602