به گزارش «پیغام»؛ دکتر اکرم فرهادی روز پنجشنبه درگفت و گو با ایرنا افزود: شیوع بیماری کرونا در سراسر جهان تغییرات زیادی را در سبک زندگی افراد و در سطوح اقتصادی و اجتماعی جوامع ایجاد کرده ، که به دنبال آن در همه گروه‌های سنی از جمله سالمندان اثری را از خود به جای گذاشته است.
وی با بیان اینکه دوران کرونا فرصتی برای باز اندیشی در خصوص پدیده سالمندی جمعیت است اظهارداشت:در کنار این فقدان‌ها، ترس و دلهره ناشی از آسیب پذیری بیشتر در مقابل ویروس، دسترسی کمتر با فضای مجازی برای کسب اطلاعات دقیق و در راستای آنها، مشکلات اقتصادی ناشی از افزایش هزینه‌ها و کاهش توان حامیان مالی آنها زندگی به نسبت سختی را برای گروهی از سالمندان ایجاد کرده است.
فرهادی ادامه داد: نقش خانواده و حمایت اعضای آن از سالمندان در این شرایط بیش از هر زمان دیگری پر رنگ‌تر شده و بار دیگر یادآور شده است که برای جایگزینی این حمایت از جان و دل از سوی سیستم‌های رسمی هزینه باید کرد و باز هم اثر بخشی آنچه را از دل برآمده را نخواهد داشت.
این متخصص سلامت سالمندی در استان بوشهر گفت: با پیش رفتن به سوی مدرنیته و تغییر در ساختارهای اجتماعی، شکل و اندازه خانواده تغییر زیادی داشته است به نحوی که تعداد فرزندان کم و خانواده‌های چند نسلی و گسترده به خانواده‌های هسته‌ای و جدا از هم تبدیل شده است.
فرهادی اضافه کرد: درکنار تغییرات خانواده، زنان که سال‌ها به عنوان منابع اصلی مراقبت از سالمندان در خانه از آنها یاد می‌شد، بیش از هر زمان دیگری درگیر مشاغل رسمی و خارج از منزل شده اند و فرصت چندانی برای ارائه مراقبت خانوادگی را پیدا نمی‌کنند.
وی ادامه داد: باتوجه به تغییراتی که در حال پیشرفت نیز هستند یکی از کارکردهای خانواده که مراقبت از سالمند بوده است در حال از دست رفتن است و تنها ارزش‌های بازمانده از فرهنگ جامعه ایرانی و آموزه‌های دینی در تلاش برای زنده نگه داشتن نقش‌های سنتی برای مراقبت از سالمندان در بستر خانواده بوده است.
این متخصص سلامت سالمندی در استان بوشهر گفت: ارزش‌هایی که اگر درتغییر نسل تلاش جدی برای حفظ آن صورت نگیرد، با قدرت بالایی که مدرنیته و جاذبه‌های آن دارد، چیزی از آن باقی نخواهد ماند، و با از دست رفتن‌ها شرایط مراقبتی سختی را برای سالمندان به وجود می‌آورد.
وی اظهارداشت: اینکه چاره چیست و در این شرایط چه باید کرد، در ابعاد فردی، خانوادگی و اجتماعی ملزوماتی به دنبال دارد که باید از هم اکنون برنامه‌ریزی دقیقی برای تحقق آن صورت پذیرد و باور عمیق و قلبی به ارزشمند بودن داشته‌هایی که از فرهنگ قدیمی جامعه به یادگار مانده و اینکه هر تلاشی برای زنده نگه داشتن آن می‌تواند ذخیره‌ای باشد برای رفاه و زندگی بهتر همه گروه‌ها به خصوص سالمندان ضروری است.
فرهادی یادآورشد: تلاش برای انتقال این فرهنگ به نسل‌های بعد، همانطور که نسل‌های قبل خوب به وظایف خود عمل کردند و ما را از این سنت‌های ارزشمند بی نصیب نگذاشته‌اند، تا با تربیتی مبتنی بر احترام به سالمند و نگاه مثبت به دوره سالمندی، راه را برای تحقق سالمندی موفق و حفظ حمایت اجتماعی در بستر خانواده برای این گروه سنی هموار کرد.
وی ادامه داد: اما در سطح کلان، با تقویت حمایت‌های رسمی و تشویقی دولت از خانواده‌ها برای مراقبت بهتر از سالمندان و گسترش خانه‌های چند نسلی می‌توان از ظرفیت و پتانسیل باقی مانده از کارکرد خانواده بیشتر استفاده کرد و با استفاده از این ظرفیت هزینه‌های مربوط به مراقبت را به طور قابل ملاحظه‌ای کنترل کرد و زمینه حفظ شان و اقتدار سالمند و رفاه بهتر وی را فراهم آورد.
فرهادی گفت: در دوران کرونایی و با به صدا درآوردن زنگ خطر پدیده سالمندی در جهان و ایران، فرصتی برای باز اندیشی در خصوص فرصت‌ها و تهدیدهای پیش روی این تغییرات فراهم آمده است، و زمان آن است که باور کنیم پیشرفت‌های تکنولوژی و بهبود سطح سلامت، افزایش امید به زندگی و میانگین طول عمر بشر در سراسر دنیا و از جمله ایران را ایجاد کرده است.
وی گفت: این موضوع موجب خاکستری شدن جمعیت و افزایش نسبت سالمندان و به دنبال آن اهمیت توجه به نیازهای خاص این گروه جمعیتی شده است، که اگر امروز برای رفع این نیازها برنامه ریزی منسجم و مدون نباشد می‌تواند تهدیدهای جدی در سطح فردی، خانوادگی و اجتماعی به دنبال داشته باشد.
فرهادی افزود: امید می‌رود برنامه ریزان، سیاست گذاران و متخصصان حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی و سلامتی زمینه ایجاد جامعه دوست‌دار سالمند را فراهم آورند، تا با داشتن سالمندان مستقل و سالم در بحران‌هایی نظیر شیوع کرونا دغدغه کمتری را برای سالمندان وخانواده‌های آنها داشته باشیم.