پیغام: جاوید تکاوران، معلم جوانی که کافه کتاب «پیرنگ» را در خیابان لیان بوشهر اداره می‌کرد، در بیست و شش سالگی درگذشت.
او که گفته می‌شود به سرطان ریه مبتلا شده بود، شامگاه دوشنبه پس از انجام عمل جراحی برای برداشتن غده‌ی سرطانی، بر اثر ایست قلبی در بیمارستانی در شیراز درگذشت.
این معلم کتابفروش، متولد سال ۱۳۷۳ در شاهیجان، روستایی در بخش بوشکان دشتستان بود.
او که دانش‌آموخته‌ی کارشناسی زبان انگلیسی از دانشگاه فرهنگیان بوشهر بود، پس از استخدام در آموزش و پرورش دشتستان، در شهر «کلمه» به‌تدریس پرداخت. اما به‌دلیل علاقه‌ی فراوان به ادبیات فارسی، تحصیلاتش را در مقطع کارشناسی ارشد در رشته‌ی ادبیات فارسی ادامه داد.
همین علاقه‌ی او به ادبیات، وی را به تأسیس کتابفروشی کوچک اما پررونقی در خیابان لیان بوشهر ترغیب کرد. کتابفروشی «پیرنگ»، به‌گفته‌ی برخی مراجعانش از به‌روزترین کتاب‌فروشی‌های بوشهر به‌شمار می‌رفت و استقبال شوق‌انگیز فروشنده‌ی جوانش از مشتریان نیز به آن جاذبه‌ای خاص داده بود.
مرگ نابه‌هنگام جاوید، در نخستین ساعات پس از درگذشتش، پژواکی نسبتاً گسترده در فضای فرهنگی و ادبی استان بوشهر داشته است.
افزون بر دوستان و آشنایان، کسانی که با وی از طریق کتابفروشی‌اش آشنا شده‌اند، نیز در واکنش به خبر درگذشت او نوشته‌هایی را انتشار داده‌اند.
این نوشته‌ها علاوه بر احساسات نویسندگان، گوشه‌هایی از ویژگی‌های اخلاقی و اطلاعات ادبی این معلم جوان کتابفروش را بازتاب داده است.
مسلم زمانی، نویسنده و مترجم و استاد دانشگاه، در متنی کوتاه در گروه واتساپی «بازخوانی متون کهن»، در باره‌ی او نوشت: «جاوید تکاوران، سخت كتاب‌خوان و كتاب‌شناس بود. سوادش از سنش خيلى بيشتر بود. بسيار فعال و با نشاط و اميدوار بود.»
نوذر فولادی، شاعر و معلم هم‌زادگاه جاوید تکاوران هم در متنی احساسی که در برخی گروه‌های مجازی انتشار یافته، در توصیف جاوید تکاوران نوشت:« او تکه‌های سبزی از ادبیات بود.»
مختار فیاض، نویسنده و روزنامه‌نگار نیز در گروه واتساپی «ادیبان بلوک ارم بوشکان» در باره‌ی او نوشت:«از لحظه‌ی آشنایی‌ام با جاوید تکاوران، تمامِ نشان‌های یک انسان خردمند و فرهیخته را در وجودش مشاهده کردم...در عصری که عموم مردم و حتی اهلِ علم، به‌واسطه‌ی مشکلات اقتصادی، مجبورند برای کسب درآمدِ بیشتر، به فعالیتِ اقتصادی روی آورند، او در کنارِ معلمی، کتاب و کتابفروشی را انتخاب کرد تا دینِ خود را به زبان و ادبیاتِ فارسی و فرهنگِ ایرانی ادا کند.»
علی هوشمند، شاعر، روزنامه‌نگار و مدیر انتشارات شروع نیز در صفحه‌ی شخصی‌اش از جوانی نوشت که «شوق زیستن در چشم‌های زیبایش می‌درخشید و با عشق شگفت به کتاب و خواندن و دانستن، چقدر به زیستن در آینده امیدوار بود.»
مهدی انصاری، داستان‌نویس و مدیر انتشارات «هلیله»، در متنی کوتاه در صفحه‌ی شخصی‌اش خاطره‌ی آخرین دیدارش را با جاوید انتشار داده است: «همین سه هفته پیش برای دو تا مجموعه شعر رفتم پیشش. پیام دادی که بیا مجموعه مقالات رضا رضایی رسیده.گفتی سینا هنوز کتاب‌های دکتر نبی‌پور رو نیاورده. کتابفروشی پیرنگ با سلیقه خوب تو جایی برای اهل کتاب بود.»
دل‌بستگی‌های عمیق تکاوران به ادبیات و احاطه‌ی او بر پاره‌ای مباحث ادبی، در نوشته‌هایی که در باره‌ی او انتشار یافته، بازتاب داشته است.
ایوب مهردوست، پژوهش‌گر جوان ادبیات از منطقه‌ی ارم، در صفحه‌ی شخصی‌اش در باره‌ی دل‌بستگی‌های ادبی جاوید تکاوران نوشته است: «سوخته‌ی شاهنامه و ادب فارسی بود. مجلدهای دوازده‌گانه‌ی شاهنامه‌ی خالقی چاپ دایره‌المعارف را به‌تازگی خریده بود و سخت کیفور بود. دوستار حافظ بود. شرح حمیدیان را قبول نداشت. بر سر این مسأله یک شب نزاع سختی کردیم. قول گرفته بود که هفته‌ای یک بار در کافه کتابش در حلقه‌ی دوستان، شاهنامه و بیهقی بخوانیم. دیروز مطلبی نوشتم و در واتسَپ برایش فرستادم. هنوز آن را نخوانده و دیگر نخواهد خواند.»
مجید عابدی، شاعر و استاد دانشگاه فرهنگیان نیز که از خبر درگذشت جاوید تکاوران بهت زده است، با ستایش منش و شخصیت دانشجوی سابق خود، دلبستگی و احاطه‌ی او به شعر و ادب فارسی را از ویژگی‌های او برشمرد. او در گفت‌وگوی تلفنی با خبرنگار پیغام گفت: «جاوید هنگام دانشجویی، جوانی بیست ساله بود اما درک و شناخت و پختگی در رفتارش او را بسیار بزرگ‌تر از سن شناسنامه‌ای‌اش نشان می‌داد. او دانشجوی رشته‌ی زبان انگلیسی بود اما همه‌ی وجودش را عشق به شعر و ادبیات فارسی احاطه کرده بود.»
قرار است پیکر جاوید تکاوران، روز چهارشنبه در روستای زادگاهش، شاهیجان، به‌خاک سپرده شود.
خانواده او در اطلاعیه‌‌ی درگذشتش اعلام کرده‌اند که مراسم خاک‌سپاری او به‌قصد رعایت پروتکل‌های بهداشتی، به صورت خانوادگی برگزار خواهد شد.
آنها اظهار امیدواری کرده‌اند که در آینده و فرصتی مناسب مراسم بزرگداشت جاوید تکاوران را برگزار کنند.
به‌نظر می‌رسد مراسم بزرگداشت کتابفروش جوان خیابان لیان، جز جمع کوچک خانواده، طبق عادت این‌روزها به همین سوگ‌نوشته‌هایی محدود شود که دوستان و مشتریان کتابفروشی او برایش انتشار خواهند داد. اما آنچه که بیش از برگزاری مراسم بزرگداشت، ذهن علاقه‌مندان به کتاب را به‌خود مشغول کرده، آن است که سرنوشت «کافه کتاب پیرنگ» پس از جاوید تکاوران چه خواهد بود؟ کافه کتابی که معلم جوان کتابفروش راه طولانی کلمه تا بوشهر را به عشق آن می‌پیمود.
منبع:
پایگاه خبری تحلیلی پیغام
لینک مستقیم :
http://peigham.ir/shownews.aspx?id=117182
