هفته نامه پیغام

لباس خاكي مدافعان اين سرزمين مرا به خاطرات دور از دسترس مي برد به كرانه ي كارون،. به شلمچه، به فاو، به خرمشهر و آبادان و آن شب هاي سكوت و خاموش و بي عبور عابر به در و ديوارهاي زخمي و آواي خمپاره هاي ١٢٠و راكت ها ، به مين هاي ضد نفر و ضد تانك و نفر بر ، به تله هاي انفجاري و معبر و آب سرد زمستان اروند و ستاره هاي هشت پر، به كوله پشتي، ماسك و نارنجك و فانوسقه و چهار خشاب و كلاشي تاشو، به پد شش و پله بعثت و خور عبدالله، به سنگرهاي نوني و سيم خاردارهاي فرشي و تيوپي،. به هواي دم كرده و شرجي هاي نفس گير و به هزاران ناگفته هايي كه واژه اي براي گفتنش نيست.
هزاران رازهاي سر به مهردلسوختگان ره عشق بازي در شب هاي عمليات و روزهاي پُر پاتك ..
راستي كه چه خون ها كه نريخت و چه خانه ها كه بي سرپرست نشد. ياران رفتن تا اين خاك، اين گوهر پاك بي گزند بماند .
اما چه بگويم كه اين روزها شاهد تلخي هايي هستيم كه ديدنش آه از نهان بلند مي كند و نوشتنش سوز جان افزون مي دارد.
٥ تيرماه برابر با ٢٦ ژوئن روز جهاني مبارزه با مواد مخدر، روزي كه در دل هفته قوه قضاييه ايران زمين جا دارد و همه ساله در اين روز بيش از پيش سخن از پيشگيري و مبارزه با مواد مخدر مي شود .

چه خانمان برانداز است وقتي كه به چشم خويش مي بيني اگر روزي اعتياد دامن سالخوردگان را به خود آلوده بوده امروز سالخورد و خردسال را در نورديده است. هنوز زخم ديدن شهروندي كه به دفتر كارم رجوع كرده بود بر تن خسته و جان ملول آوار مي ريزد و زان درد همچنان مچاله ام.
دردي كه ويرانگري محض است.
دختركي به دفتر كار آمد كه ناي راه رفتن نداشت، از رمق افتاده بوده و هر لحظه پلك هايش در خماري آسيب هاي اجتماعي فرو مي افتاد و ناي سخنش نبود دختركي كه در منجلاب اعتياد فروغلتيد بود و دست يار مي طلبيد تا از اين منجلاب رهايي يابد. دختركي كه تصور ازدواجش به ذهن خطور نمي كرد اما بلاي خانمان سوز اعتياد والدين او را به دامن بلاي خانمان براندازي ديگر انداخته بود … بلايي كه نه فقط اعتياد بود بلايي كه براي تامين خواسته ي همسرنا مهربان خود تن به ….
اشك امان نمي هد
راستي كه چه بر سرمان دارد مي آيد.اعتياد دارد نفس جوانان اين خاك را مي بلعد  و ما راحت بي خيال به تماشا نشسته ايم…
و چه دهشتناك است وقتي مي بيني درچرخه ي  فقر و اعتياد نظام خانواده دست به دست مي شود و قرباني در پي قرباني مي گيرد.
وقتي به آمار شهداي مبارزه با مواد مخدر مي انديشي و از سويي به تعداد روز افزون مبتلايان اين افيون ويرانگر مي نگري در حيرت و بُهت فرو مي روي . چرا با اين همه بوق و كرناهاي مبارزه با آن در سطح جهان، آمار جانباختگان و مبتلايان بيداد مي كند!؟ كجاي كار مي لنگد؟

  منبع: پایگاه خبری تحلیلی پیغام
       لینک مستقیم   :   http://peigham.ir/shownews.aspx?id=147131