*رضا معتمد
روز پنجشنبه یکی از دوستانی که خانم بیمارش را برای معالجه به تهران برده بود، زنگ زد و گفت در تهران گیر افتاده زیرا قیمت بلیط هواپیما به مقصد بوشهر، سر به هفتصد هزارتومان زده است. او  ناچار بلیط مقصد شیراز را با مبلغ دویست هزارتومان تهیه کرد.
مدتها است که فریاد همه از قیمت های ظالمانه بلیط هواپیما در بوشهر بلند است اما به گوش مسئولان محترم استان آنچه البته به جایی نرسد، فریاد است.
دلیل این بی اعتنایی و کم اهمیتی نیز آن است که آقایان برای سفر به تهران از جیب خودشان مایه نمی گذارند بلکه هرگاه عزم سفر دارند، به خدمات دستگاه زیر دست شان برنامه سفر می دهند آنها هم بلیط را از جیب اداره متبوعه به هر قیمتی تهیه می کنند و حتی کارت پرواز جناب مدیر را هم دست راننده وی می دهند تا لحظاتی قبل از پرواز تقدیم ایشان کنند. با چنین وضعی معلوم است که قیمت بالای بلیط هواپیما نه برای آقای استاندار مهم است  و نه دیگر مدیران مربوطه و نه برای هر کسی که دستش به جیب اداره می رسد.
اسم این قیمت های ظالمانه را هم دفاتر مسافرتی فروشنده بلیط گذاشته اند قیمت رقابتی در حالی که این قیمت ها تنها و تنها حاصل بازار سیاه و  سوء استفاده از پروازهای کم شمار بوشهر تهران و بالعکس است که با وجود این همه تقاضا، هیچ اقدام مفیدی برای افزایش آنها صورت نمی گیرد به طوری که در تمام طول سال حتی در زمستان ها نیز قیمت بلیط بوشهر از قیمت پایه آن پایین تر نمی آید.
در واقع شرکت های هواپیمایی یا دفاتر مسافرتی بدون این که در طول سال در بوشهر زیانی بابت افت قیمت هایشان متحمل شوند در بیشتر ماه های سال بلیط هایشان را به دو تا سه برابر قیمت به مردم تحمیل می کنند و در بازاری که هیچ رقابتی در آن نیست، (چون اصلا کالایی نیست که رقابت در آن باشد) جیب مردمی را که عمدتاً به حسب ضرورت و الزام، نه به قصد تفریح، مجبورند به تهران سفر کنند، خالی می کنند.
من نمی دانم که اگر مسئولان ذی ربط برای انجام کاری در حد کنترل قیمت بلیط هواپیما نیز ناتوان اند، چرا در مصدر امور باقی مانده اند و اگر اقدامی در این زمینه کرده اند، چرا به مردمی که این همه از این وضعیت گلایه مندند، نتایج اقداماتشان را گزارش نمی کنند؟
حتما باید مثل قضیه خاموشی های بوشهر، فریاد امام جمعه ای بلند شود تا آنها ترتیب اثر دهند؟ یعنی دیگران آدم نیستند؟

*مدیر مسئول هفته نامه و پایگاه خبری پیغام