در جوامع بشری که زندگی صنعتی همه امور مستقیم وغیر مستقیم مردم را تحت شعاع قرار داده وزندگی ساکن و ایستای مردم، روح و روان وسلامتی آنان درمعرض خطر قرار داده، ورزشهای گوناگون باسبکها وسلائق گوناگون توانسته تاحدودی سلامت و نشاط رادرجوامع بشری بر گرداند،یکی از ورزشهای مفرح،جذاب پر هیاهو و رقابتی صنعت فوتبال است ،صنعتی که توانسته قلیلی از خلاء دوری و تضاد فرهنگها را پُرنماید، فوتبال امروزه رسالتی سنگین بردوش خود احساس می کند چنانچه ازظرفیتهای موجود استفاده بهینه گردد،می تواند همبستگی بیشتری میان اقوام و مردمان کشورها ایجادنماید.

فوتبال در ایران سابقه ای حدوداََ یک قرنی دارد که درشهر بوشهر این سابقه طولانی تراست وبرمی گردد به دوران قبل از اشغال بوشهر توسط بریتانیا.(حدود ۱۲۰ سال قبل)

از همان موقع فوتبال درمیان مردم و جوانان این شهر با اشتیاق وشور فراوان رواج یافت. تمرین و مسابقه های متعددی نیزبرگزار می گردید،بطوری که مسابقات آموزشگاهی میان مدارس بوشهر انجام و جام قهرمانی هم اهداء می کردند، یکی ازجامهای قهرمانی با نام گوی قهرمانی مربوط به ۸۰ سال قبل می باشد که در موزه دبیرستان سعادت بوشهر موجود می باشد که به قهرمان تحویل دادند.

در میان باشگاههای قدیمی شهر بوشهر ،باشگاه نادری هست که نامی از آن نیست، البته تیمهای قدیمی زیادی بودند که موجب رقابت،نشاط وپیشرفت فوتبال بوشهر و محلات گوناگون بودند که متاسفانه درورطه فراموشی و فروپاشی قرار گرفتند.

یکی ازباشگاههای بزرگ و معروف کشورکه منشاء خدمات بیشمار است که موجب بالندگی،سرزندگی، نشاط، رقابت و پیشرفت فوتبال استان و بوشهر بوده ایرانجوان بزرگ است،تیمی باپشتوانه مردمی،بدون حامی مالی؛بدون حمایت مسئولین، بانامهربانیهای متعدد البته با توطئه های پیدا و ناپیدا ومضافاََ فریب خوردن هوادار؛ شد آنچه نباید می شد.

از لیگ ۱ باهمه نامهربانی ها و فراز و نشیب خود، تجربه تلخی را چشید، زهری که هواداران را بیدار کرد اما چه فایده،هرچه فریاد زدیم فریب نخورید، شعار دادن باعث تضعیف باشگاه می شود؛ آزموده را آزمودن خطاست،مراقب باشید با خدعه ونیرنگها همراه نشوید، متاسفانه به وعده های داده شده باز درهوا دلخوش کردند؛سقوط آزاد شروع شد پیش بینی ها درست بود از لیک ۱ به لیگ ۲ و الان هم احتمالا سقوطی دیگر.

مسئولین که با ایرانجوان کاری نداشته و ندارند،همان اول هم نداشتن؛سوگلی تیم دیگری هست،هزینه ها همیشه به آن سمت سنگینی می کرده،هرچه بوده از اول هم برای آنان بوده زیرا مدافعینی مستحکم و پرو پاقرص داشته اند که ازقبال ان باشگاه در گذشته و اینده ای نزدیک به منافع خود بیشترخواهند رسید.

واقعا بایدگریست همانطور که هواداران باشگاه ایرانجوان بابت وضعیت فعلی آن؛ خون گریه می کنند رخوت،ناامیدی و یاس برآنان مستولی شده، نه مسئولین باشگاه به فکر این باشگاه هستند نه مسئولین؛مسئولین فعلی باشگاه که آمدند با وعده آمدند و هواداران به سبب همین وعده ها حمایت کردند.

مسئولین فعلی باشگاه از گذشته باشگاه ومسئولین اطلاعات کامل داشتند که مسئولین حمایتی نخواهند کرد با این اطلاع و پیشینه وارد گود شدند،البته کمکهای قطره ای مسئولین و مسئولین باشگاه کفاف هزینه ها نکرده است و سقوط پی در پی تیم به همراه داشته که متاسفانه درسال آینده بایستی درگذر واژه ها وفرهنگ لغات نام این باشگاه ۷۰ ساله را جستجو کرد؛چکار کردید با این باشگاه، چه کسی جوابگو خواهد بود؛صد حیف ازاین آوازه.

ای ایرانجوان کبیر ازاسب افتادی اما ازاصل نخواهی افتاد، دو باره سر بلند خواهی کرد،ناکامی ها را دور خواهی زد،منتظر بلند شدنت هستیم،برخیز ای بزرگ باشگاه،ای محبوب قلبها ،ای قلعه تسخیر ناپذیر؛با تمام وجود دوستت داریم.
به قول حاحی دلوی درویشی خودمون:
تا قبر ایرانجوان.