او روز، دم دریا نشسه بیدم دیدم یه کشی یه مُینی از اُو دریا، سرش کرد دَر، پناه بر خدا اسَد با ما حرف زدن، چند تا بسم الله بسم الله کردم، گفتم شُیَد جن باشه. مُیکو گفت: زهلت نره ننه غلومرضا، مو جن نیسم جونا، مو نِنه مُی دریا هسم، مو از دس شما آدما، جیگرم خین شده.

شما خجالت نمی کشین، اُو دریا چِپَل می کنین؟ گفتم: ننه مُی دورت بگردم، کی مو اُو دریا چپل کردم؟ ننه مُی،گفت:منظورم شخص تو نیسی،منظورم همنوعی تونن. سیچه اُو فاضلاب می ریزین دریا مگه ولات شما آدم عاقل توش نیست،ماشاالله،شکر خدا،رئیس و زیر دِسِی رئیس خو همه دکتر و مهندسن،مگه اداره ی محیط نمی فهمم زیست و ای حرفا ندارین؟

سیچه پلاستیک و هزارتا زهر مار تو دریا می ریزین،می فهمی چقه مُی و بُنده و کاسه پشت تو اُو دریا کشته می شن؟ می فهمی شما آدما قاتل طبیعت خدا هِسین؟ عامو مِی شما آدما تو اُو دریا شِنو نمی کنین؟ می شما آدما، از دریا پیل در نمیارین؟ مِی شما آدما، از دریا مُی و میگو، نمی گیرین و نمی خورین؟

خو دیگه چه آهزاری ریتون کرده که اُو دریا چپل می کنین.

گفتم: ننه مُی،مو خم طرفدار طبیعت خدا هِسُم،بخدا مو خُمَم شرمنده هسم،مو جُی همه ی رئیس روسا و دکتر پکترا، خجالت می کشم و جُی اونا  ازت طلب بخشش می کنم.

ای والله ببخش ببخش ببخش.