اسکندر احمدنیا نویسنده و روزنامه نگار بوشهری در ستون "مرکر" شماره 812 هفته نامه پیغام در خصوص اخبار و مشکلات روزمره مردم و مسائل اجتماعی در شهر بوشهر نوشت:

 1  درمانگاه تامین اجتماعی (مبعث) همچنان خرید دارو را طبق سفارش و ویزیت پزشکان محترم این درمانگاه  با قیمت آزاد و در داروخانه ها، تجویز می کند، اگر بیشتر داروها خارجی است  ولی داروخانه ها ارائه می دهند، جای این پرسش وجود دارد که اگر این دارو ها وارداتی است، بی شک با ارز تامین شده است، پس فروش در داروخانه هم باید، طبق قانون بیمه باشد، در غیر این صورت این داروهای قاچاق در داروخانه ها چه می کند؟

 2   نمی دانم از چه کسی، باید پرسید که علیرغم تعطیلی صید میگو این همه میگو درانواع سایز چرا در بازار و کوچه و کوی و برزن ارائه می شود؟ تازه ی تازه!!!!

 3  شهربوشهر، مرکز استانی پرنام و کهن مبدل شده است به عرصه ی کاسبی و نوعی نام جویی و  ......موجز و با اشاره باید گفت ،تا به پرشال کسی برنخورد، چهار سال طرح های ناقصی کلنگ می خورد، شهر از خیابان تا کوچه تکه تکه می شود، راه ها بسته می شود، معابر مبدل به میدان مین می شود، کوچه خاموش، خیابان ها فشرده و درهم ،راه رفتن ها کج ومعوج و شلم شوربا، دوره به دوره تکرار درتکرار، دسته ای می رود و دسته ی دیگری کلنگ بردوش و نقشه ای که نقشه نیست به دست، شعار وعده و ... غوغایی است دراین شهر، درخت ها بریده می شود درخت هایی کاشته می شود، عمرهایی و هزینه هایی پر پر و برباد می شود، خوب که نظر کنی شهری بی زلزله و بمباران دست به دست می چرخد وتکه وتکه  و خارج از فرمول استاندارد و .. این است: ابوشهر نامی و وصل به کهن تاریخ ما، از این پس باید تاریخی هم برای این چرخه ی عذاب آور وارد تقویم کنیم !!!!

 4  انتخابات مجلس در پیش است به عنوان یک روزنامه نگار و قلم به دست مانده ای که اگر بگویی بی خیال آن باش به معنای عدول از حس و آرزوی رسیدن به شاخه ای ازدمکراسی خواهد بود. درتبلیغ به الزام ورود به آن هم به دربسته ی دلسردی و واپس رفتن مردمی است که از تو بیشتر،سرشان به تنگناها خورده است، به ما گفته می شود: که جهان باید بداند که: هستیم،باید گفت که هستن وهستم را بسیار به همایش درآورده ایم، اما چگونه باشیم را........راستی چه کنیم؟.......خودم (فرد خودم) باز هم .....شناسنامه به دست، خواهم شد اگرچه .....!!!