زندگي مثل يك بازي است، اين بازي در زمان هاي دور خيلي ساده بود، چون انسان ها ساده فكر مي كردند، ساده سخن مي گفتند، ساده رفتار مي كردند، ساده مي خنديدند، ساده گريه مي كردند و ساده از كنار هم و از كنار تمامِ ماجراهاي زندگي و حتّي مرگ گذر مي كردند.
در آن دوران تمام بازيگران زندگي ساده بودند و ما و ديگران ساده بوديم و بر مبناي فطرت پاك انساني در مسير زندگي به شادي مي گذشتيم...
اما امروز زندگي ما پيچيده شده است و سايه حضور ما در زندگي ديگران و سايه حضور ديگران در زندگي ما بسيار سنگين گرديده و كام ما تلخ شده و متاسفانه به بازي هاي پيچيده اي رو آورده ايم كه حاصلي جز شكست براي تمامي بازيگران زندگي نخواهد داشت.
در اين بازي پيچيده و شرايطِ سختِ زندگي، تنها آن كساني مي توانند پيروز باشند و خوشحالانه زندگي كنند كه بالغانه انديشه كنند و سخن بگويند و رفتار كنند.
یادداشت زير به زيبايي، برخي از ويژگي هاي شخصيتي انسان بالغ را براي ما بازگو مي كند:
"افرادی که در مسیر زندگی به بلوغ عاطفی و فکری و شخصیتی می رسند، خود به خود، در سکوتی خاص قرار می گیرند.
که لبریز محبت و مهربانی است.
برای این افراد، قضاوت شدن توسط دیگران، اهمیتی ندارد، زیرا که آنان، نگران تصویر ذهنی دیگران درمورد خودشان نیستند.
این افراد از میدان مسابقه خارج شده اند و خود را با دیگران مقایسه نمی کنند، حتی اگر دیگران، آنها را بازنده بدانند، برایشان اهمیتی ندارد.
افراد بالغ، به نقطه ای رسیده اند که فهمیده اند زندگی، مثل یک بازی برای آمدن و نماندن است.
آنها فهمیده اند که بهترین مواجهه با زندگی، مهربانی است.
افراد بالغ، در مواجهه با دیگران، به خوبی و زیبایی افراد اشاره می کنند و دیگران در مقابل افراد بالغ ، نسبت به خودشان، احساس خوبی پیدا می کنند.
افراد بالغ، اگر انتقادی هم می کنند، یک انتقاد عقلانی است وانتقادشان، بر اساس تنش و تخریب نیست.
افراد بالغ، در صورت نیاز، نظرشان را اعلام می کنند و سعی بر به کرسی نشاندن نظرشان ندارند.
می گویند و عبور می کنند و اینکه طرف مقابل، بپذیرد یا نپذیرد، برایشان اهمیتی ندارد.
افراد بالغ، از چسبیدن به سیستم های فکری و فلسفی و عرفانی، فارغند، آنها مطالعه می کنند و با دقت به نظر دیگران توجه می کنند، اما بنده یک شخص یا یک مکتب نمی شوند.
افراد بالغ، از کسی، بت نمی سازند.
با جدیتی خاص، زندگی می کنند که از ژرفای وجودشان آشکار می شود که همان وارستگی است.
افراد بالغ، هم در زندگی هستند هم جدا از زندگی، و به افکار و اشیا و اشخاص نمی چسبند.
افراد بالغ، به رنج هایشان، لبخند می زنند و می دانند که زندگی، در گذر است.
مهربانی ، نشانه بلوغ است."(؟)