ويژگي هاي يك انسان تربيت يافته
همه موجودات عمر مي كنند، بعضي عمرشان كوتاه است و بعضي بلند، عمر كردن هنر نمي خواهد و عمر طولاني هم براي هيچ حيوان و درخت و انساني مايه افتخار نيست، آن چه مايه افتخار است رشد كردن است.
كدخبر: 113250
1398/11/16

همه موجودات عمر مي كنند، بعضي عمرشان كوتاه است و بعضي بلند، عمر كردن هنر نمي خواهد و عمر طولاني هم براي هيچ حيوان و درخت و انساني مايه افتخار نيست، آن چه مايه افتخار است رشد كردن است.

 درست در همين جاست كه تفاوت انسان با بقيه موجودات و تفاوت انسان ها با هم آشكار مي شود.

رشد كردن نياز به تعليم و تربيت دارد و در واقع اين تعليم و تربيت است كه به ما كمك مي كند هم زندگي بهتري داشته باشيم و جهاني را بهتر از آن چه تحويل گرفته ايم، تحويل آيندگان دهيم.

اما جاي بسيار تاسف است كه با وجود اين همه امكانات تعليم و تربيت، به دلايل متعدد، برخي انسان ها نمي توانند و برخي هم نمي خواهند رشد كنند و اين همه فاجعه در فاجعه رقم مي خورد و جهان جاي امني براي زندگاني نيست، نه براي زندگاني انسان و نه براي نباتات و نه براي حيوانات و متاسفم كه بگويم مسبب اصلي اين نا امني هم انسانِ تربيت ناپذير است!

استاد فرهيخته، دكتر محمود سريع القلم، به صراحت  ويژگي هاي يك انسان تربيت بافته را چنين برمي شمارد:

در هیچ شرایطی به دیگری نمی گوید: شما اشتباه می کنید؛ بلکه می گوید: دیدگاه های ما متفاوت است، بحث کنیم.

همه شهروندان، حق انسانی و قانونی اظهارنظر دارند؛ولی تصمیم سازی و تصمیم گیری تابع اظهار نظر تخصصی است.

برای رسیدن به یک نظر و دیدگاه، بسیار می پرسد و مطالعه می کند.

عموماً نمی گوید: نظر من درست است.

دیگران برای اظهارنظر نزد او، احساس امنیت می کنند؛

نگرانِ پذیرفته شدن افکارش نیست؛

با اطلاعات و استدلال جدید، حاضر است دیدگاهش را تغییر دهد؛

بسیار تلاش می کند تا دیدگاه های متفاوت از خود را درک کند و خود را جای حامیان آنها بگذارد؛

معتقد است سوابق خانوادگی، محیط رشد و شرایط اجتماعی- اقتصادی در شکل گیری دیدگاه های افراد، تعیین کننده است.

پشتِ سر فردی که نسبت به او دیدگاه های متفاوت دارد، غیبت نمی کند؛

متناسب با مخاطب و حضار، دیدگاه خود را تغییر نمی دهد؛

چون برای شکل گیری نظرات خود زحمت می کشد، عموماً از ثبات فکری (Consistency) برخوردار است؛

دیدگاه افراد را در قالبِ (Context) بزرگترِ منافع و مصالح آنها هم ارزیابی می کند؛

از به کارگیری الفاظ تند، افراطی و غیرمحترمانه پرهیز می کند؛

آرام صحبت می کند؛

در بحث، برخود تسلّط رفتاری دارد؛

اگر به او حمله فکری شود، عصبانی نمی­شود بلکه به رفتارِ استدلالی خود ادامه می دهد؛

تواضع فکری او، مصنوعی نیست؛

 به فکر، اندیشه و دیدگاه، فرآیندی و تکاملی می نگرد؛

 اگر به ابعادِ یک دیدگاهمطمئن نباشد سکوتمی کند؛

وقتی فردی دیدگاه خود را  بیان می­کند، با دقت به نظرات او گوش می کند؛

حتی اگر با دیدگاه دیگری در تناقض بود، از او فاصله نمی گیرد؛

از واژگان نسبی فراوان استفاده می کند: شاید، ممکن است، احتمال دارد، تصور می کنم؛

معتقد است بین دموکرات بودن و اعتمادِ به نفس رابطه مستقیمی وجود دارد؛

بعضاً می گوید: نظری ندارم. به اندازه کافی مطالعه ندارم؛

 نسبت به دیدگاه خود تعصب ندارد. حاضر است دیدگاه های او در معرض محک قرار گیرند؛

 اگر می­گوید: از نظرات شما استفاده می کنیم، از بابِ عوام فریبی و نمایش نیست؛

مهم ترین مبارزه او در زندگی، مبارزه با غرور فکری است.

منبع: