حسام حق پرست
همه ی بوشهر و بی شک کشور حتا، سریال جاودانه ی دلیران تنگستان ساخته ی همایون شهنواز را همواره و همیشه به خاطر دارند و هر بار که مجدداً این سریال پخش می شود، علاقه مندی به روایتِ تاریخی و بازیِ بازیگران تو را به تماشا وامی کشاند.
در این بین اما موسیقی تیتراژ حکایت خود را دارد!
صدای آغازین؛
بوق!
کشش و امتداد!
صفیر مبارزه و استقامتِ این اقلیم و جغرافیا!
درآمیختگی کوبش!
شروع و اوج!
تو گویی تپش مردمان این خطه ی جنوبی ست تا نبض تند خود به رخ استعمار بریتانیا بکشاند! اما عوامل و عناصر موسیقاییِ احمد پژمان چنان نقش تاثیرگذار خود را در ساختار و شاکله یک مجموعه ی تلویزیونی ایفا نموده چه اگر موسیقی سریال شنیده شود، ناخودآگاه ذهن مخاطب را به یاد دلیران تنگستان آورده که خود شاخصه ی یک اثر ماندگار هنری است که اندیشه و نگاه فنّی به همراه خاطره سازی با گرایش مردم شناختی را درون خود جای داده است.
شاهنامه خوانی و نوحه با صدای زنده یاد جهانبخش کردی زاده از دیگر موارد و انتخاب شایسته ی موسیقی سریال می باشد که با نگاه و روحیه ی جنوبی آهنگساز شاید البته بی ارتباط نباشد.