در روزگاري كه نان از عرق جبين خوردن به افسانه و كيميا شباهت پيدا كرده است ، هنوز هستند مرداني كه با از پاي درآوردن شرجي و تشباد ، نان حلال خود را لابلاي خارهاي تيز و ستيزنده ي نخل ها مي يابند . باغداران و نخلداران دشتستاني  از معدود آدم هاي روزگار تلخ ما هستند كه يكي از حلال ترين نان ها را براي خود و فرزندان شان به خانه مي برند اما از اين همه نعمت شيريني كه بر بلنداي نخل هايشان نشسته است ، حلاوت چنداني بر سفره هايشان نمي نشيند

كشاورزي كه محصول خرمايش در بازارهاي جهاني به دلار و در بازارهاي داخلي با قيمت هاي كلاني در ويترين فروشگاه ها قرار مي گیرد، شايد كمتر از ده درصد عايدي داشته باشد . پيش فروش محصول خرما توسط باغدار به دليل عدم حمايت هاي دولتي از اين بخش نجيب و خاموش ، ساليانه سود هنگفتي را روانه ي كيسه هاي واسطه گران ، دلالان و فروشندگان كرده و تنها سهم بسيار ناچيزي را نصيب باغدار مي نمايد .

عدم توانايي براي نگهداري محصول در فصول مختلف سال و همچنين نياز كشاورز به بهاي ناچيزي كه از خرماي نخيلاتش به او مي رسد از يك سو و عدم وجود سنديكا و اتحاديه هاي خاص كشاورزان و باغداران كه بتواند با تصويب مرامنامه اي، قيمتي درخور محصول خود را به خريداران اعلام نموده و با جنبه هاي حمایتی، اعضاي خود را در مقابل هجوم واسطه ها واكسينه نموده و آنها را از شكستن قيمت مصوب برحذر دارد، از سويي ديگر، آفت هاي موجود براي ناديده انگاشتن حقوق قانوني، اجتماعي و صنفي اين قشر نجيب مي باشند.

 محصول خرمايي كه در بازار با قيمتي درخور توجه به فروش مي رود، تمامي سود خود را متوجه دلالان و واسطه گران نموده و سهم باغداري را كه يك سال تمام در شرايطي بسيار خطير به نگهداري، آبياري و دادن كود و سموم به نخيلات مشغول بوده است، ناديده مي گيرد . در اين ميان اما نگاه دولت و نمايندگان آن در استان مي تواند در حمايت از كشاورز و باغدار، مشوقي در اين زمينه بوده و انگيزه ي او را در اين راه مضاعف نمايد .

 ايجاد سنديكا و اتحاديه هاي خرماداران به نحوي كه دست حمايت دولت را به اذهان بازار متبادر نمايد، با وجود اين كه اقدامي دير هنگام محسوب مي شود، اما مي تواند حقوق حقه ي كشاورزان را نسبت به زحمات يك ساله شان تا اندازه اي تامين كرده و آنها را از مفت فروشي محصولي كه جان شان را در گروي پرورش آن گذاشته اند، باز دارد .

 هنگامي كه مشاغلي همانند پسته كاران و صادركنندگان خشكبار و صيادان و ديگر صنوف بازار با نگاه دولت داراي اتحاديه هاي نظارتي و حمايتي مي باشند، چگونه در استاني كه يكي از بزرگترين توليدكنندگان خرماي كشور مي باشد، نمايندگان دولت بخش مهمي از آحاد جامعه را ناديده گرفته و آنها را در مقابل دلالان و سودجوياني كه منافع شان را به ثمن بخس تصاحب مي كنند، خلع سلاح مي نمايند.

 شايسته است استاندار محترم بوشهر و فرماندار محترم دشتستان پيش از آن كه باغدار بينوا براي پيش فروش محصول سال جاري اش نيز  دست به دامان دلالان شود، طي نشستي مشترك با نمايندگان نخلداران، راهكارهايي را كه موجب احقاق حقوق آنها مي شود، جستجو نمايند. اگر چنين نشود، بي ترديد نسل حاضر باغداران، آخرين نسل از كساني خواهند بود كه نان از عرق جبين خود خواهند خورد.

زيرا كه آيندگان و نسل جديد با ديدن سود سرشاري كه روانه ي كيسه ي واسطه گران و دلالان مي شود، عطاي نخلداري را به لقاي آن بخشيده و ديرگاهي نخواهد گذشت  كه از جنگل سبز دشت هاي دشتستان، جز خلنگزاري زرد و زخم هايي خشكيده بر روي نقشه باقي نخواهد ماند.