می خواست تا یکی، دو کتابِ علی دشتی را به امانت بگیرد.(سایه، ایّام محبس)
پس از گفتگو و خوانش مطلع قصیده ی خاقانی(ایوان مدائن)دشتی رو به او(مهدی ماحوزی)می کند و می گوید:
«بیا،این دو کتابی که خواسته بودی؛
ولی از همه ی این ها برای تو و هر ایرانی مهم تر،کلیات سعدی و بویژه بوستان سعدی ست.
سعدی رب النوع زبان فارسی است و تا خورشید بر این کره نورپاشی می کند،زبان و منطق او همچنان معیار فصاحت و بلاغت خواهد بود.»
اما دلیل پیش درآمدی که از کتابِ *خاقانی؛ شاعری دیر آشنا* نوشته ی علی دشتی در اینجا آورده شد،همان "حضورِ دریای بی پایان، سرآمدی و سرمدیِ پورفسور نبی پور" در میان دانشمندان برتر جهان است که آن را بی ارتباط با کلام دشتی و متُدی برای امروز و مطالعات آثار نبی پور میان نسل جوان ندیدم!
و این که حالا حکایت ماست و شهر و دیاری که به اندیشه و باورِ این قلم زخمه می بایست تا قلم و آثار پروفسور ایرج نبی پور را بیش از پیش برای نسل نوجوان،جوان و میان سال حتّا، شناسانده و روش شناسی و روند مطالعاتیِ دیگری برای کتاب های بی شک با رویکرد علمی و جامعه شناختی اش تعریف شود!
معرفی به دبیرستان ها،دانشگاهها و دسترسی و در اختیار گذاشتن کتاب ها می تواند سیرِافکار، پویایی، جویندگی‌ِ علم و دانش و شناختِ زندگی و جامعه را دیگرگون نماید!
از جمله آثار نبی پور که همواره نگاهش را به آن معطوف ساخته و قلم زده است، نسل های متفاوت دانشگاه ها است و هزار نکته ی باریک تر زِ مو که بیان می دارد!
او در "گذارِ پارادایمیِ" اندیشه ها،تعاریف و عملکردی متفاوت از دانشگاه نسل سوم و چهارم ارائه داده و در واقع سامانه های علمی و کوریدورهای فنّ آوری و ساختاری کاربردی تر از محیط آکادمیک،طلب نموده و طراحی می کند!
هم از این روی در جایی دانشگاه نسل سوم (اقتصادِ دانش بنیان) و دانشگاه نسل چهارم (جامعه ی دانش بنیان) را فرای از نسل دوم (دانشگاه تحقیقاتی) و در ارتباط و منعطف با نسل پنجم (محیط زیست طبیعی)می داند!
بی شک شناختِ و مطالعه ی آثار و نیز علمِ به این مهم که حجم و گستره ی جهان شمول دانشمندی فرهیخته که "دانشگاه نسل چهارم،فلسفه ی پزشکی و پزشکی ژرف" را به جهانیان باز می شناساند و به گفته ی «حافظ غلغله در عالم افلاک در انداخته تا به امروز که میان سرآمدان دانشِ جهان قرار گرفته است،» همان را به یاد و خاطر می آورد که روزگاری "علی دشتی" برای "مطالعه و شناختِ سعدی" گفت!