تاب آوری، برای ادامه زندگی
دکتر عباس عاشوری نژاد
كدخبر: 129085
1400/05/05

تقریبا پیوسته دوستان و دانشجویانم از من می پرسند که مهم ترین مهارتی که برای بهزیستی باید بیاموزیم، چیست؟ و من می گویم در این روزها که درگیر کرونا باید مهارت تاب آوری را بیاموزیم. در این روزهای جانکاه که هر کدام از ما، هر روز بیشتر از دیروز و به دلایل متعدد، تحت فشارهای ویرانگر کرونا، مقاومت خود را برای ادامه زندگی از دست می دهیم، هیچ راهی برای بهزیستی و یا به عبارت واقعی تر، هیچ راهی برای ادامه زندگی نداریم به جز این که سطح و عمق تاب آوری خود را افزایش دهیم. تقویت این مهارت از طریق متعدد ممکن است. دو راه خیلی موثر آن یکی استفاده از تجربیات دیگران است و راه دوم دانش است. کتاب بسیار ارزشمند "مزایای تاب آوری"(تغییرات برجسته، شکوفایی تحت فشار بازگشت به حالت نرمال و عبور از موانع و مشکلات) نوشته "آل سیبرت" ترجمه: علیرضا صارمی و سید باقر میر سامانی می تواند خیلی به ما کمک کند. قسمتی از فصل اول کتاب را با هم می خوانیم به امید این که خوانندگان عزیز، کتاب را به تمامی بخوانند و از آن یاری گیرند:

"سینتیا دیلی هوکین" یک  فنجان داغ  قهوه ریخت. روی میز کوچک در آشپزخانه اش  نشست و روزنامه صبح را باز کرد. زمانی که او تیتر صفحه اول روزنامه را دید چشمش از حدقه بیرون آمد، متعجب شد و فکش پایین افتاد." نیروگاه هسته ای تروجان تعطیل خواهد شد." وی در آنجا کار می کرد. او شوکه شده بود. اولین عکس العمل اش این بود: آه نه! من باید چی کار کنم؟ سینتیا می گوید: "بسته شدن نیروگاه در دشوارترین برهه ی زندگی ام اتفاق می افتد. من بعد از بیست و هشت سال زندگی مشترک در نوبت طلاق هستم، مادرم تومور مغزی دارد و در حال مرگ است. در این شرایط من شغلم را از دست می دهم."

چگونه شما  به این  موانع و مشکلات پاسخ  می دهید؟ مردم در برابر ناهمواری های زندگی به طرق مختلف عکس العمل نشان می دهند. برخی به طور عاطفی برانگیخته می شوند؛ آنها خشمگین شده و غر می زنند. به عبارت دیگر، آنها دچار کج خلقی احساسی می شوند و ممکن است به کسی آسیب برسانند؛ حتی برخی از آنان ممکن است تا جایی پیش روند که به خشونت بدنی منجر شود.

 افراد دیگر ممکن است برعکس عمل کنند. آنها مسائل و مشکلات را درون خود ریخته، کرخت و بی حس می شوند. احساس درماندگی و ضعف می کنند و توانایی مقابله با آنچه که اتفاق افتاده را ندارند.

برخی افراد خود را مانند قربانی تصور کرده و دیگران را به خاطر خراب کردن زندگی شان مورد سرزنش قرار می دهند. آنها افسرده شده و در افکار و احساسات  غم انگیز خود غوطه ور می شوند. "این عادلانه نیست." آنها دائم شکایت می کنند." نگاه کن آنها با من چه کرده اند."

گروهی دیگر، برای تطبیق خود با واقعیت جدید به سرعت پریشانی خود را کنترل کرده و با چالش ها مقابله می کنند. آنها به حالت  نرمال بر می گردند و قوی تر و بهتر از قبل به صورت مارپیچی به سمت بالا حرکت می کنند. آنان مسیر شغلی از دست داده را با به دست آوردن مسیر شغلی جدید و حتی بهتر جبران می کنند.

افراد تاب آور بسیار انعطاف پذیرند. به سرعت با شرایط جدید منطبق می شوند و به همراه تغییرات پیشرفت می کنند. مهمتر از آن، آن ها با بازگشت به حالت نرمال، احساس اعتماد به نفس می کنند و در ساختن موقعیت های خوب مهارت دارند، درحالی که بسیاری از افراد آن را به عنوان بد شانسی تلقی می کنند.

در گذشته افراد مجبور بودند خودشان یاد بگیرند چگونه تاب آور شوند. در حال حاضر علم جدید روان شناسی در زمینه تاب آوری می تواند به افراد، جهت تطبیق سریع  و آسان  با جهان کمک کند تا تاب آور شوند. در تحقیقات مواردی مانند: مدارا، خوش بینی، سختی، مقاومت در برابر استرس،  رشد بعد از حادثه، خلاقیت، هوش هیجانی و شخصیت بقا به عنوان خصوصیات اصلی تاب آوری معرفی شده اند.

 

منبع: