حسین حشمتی

از یک هفته مانده به روز خبرنگار سیل تبریک و تجلیل از مقام و منزلت روزنامه نگارهای مکتوب و برخط که تعدادشان به گفته معاون مطبوعاتی وزیرِ فرهنگ و ارشاداسلامی، ۲۵۰۰ نفر است شروع شده  و از معاون دهبان جعفرآباد سفلی گرفته تا حکام ایالات و ولایات درگروه های متعدد و متنوع فضای مجازی این روز مبارک را به آنان تهنیت گفته و بعضی از مدیران عامل شرکت‌های خصولتیِ دست و دل باز هم ضمن برگزاری مراسم‌" نهار خوران"هدایایی به رسم قدردانی از خبرنگارانی که بیشترین همکاری را "از نظر کمیت وکیفیت" انتشار اخبار مربوط به حوزه کاری آنها داشته اند،تقدیم کردند.

صرفنظر از این که برگزاری چنین مراسمی به جای خود اقدامی قابل تحسین است اما به اعتقاد نگارنده نوعی"ماخوذبه حیا"کردن خبرنگاران هم محسوب می شود. از دیگر سوی اما وضعیت نه چندان مساعد مالی و همچنین عدم دریافت حقوق و مزایایی که هزینه های حداقلی خانواده آنان را تامین نماید باعث شده که تعداد محدودی از جوانان، خبرنگاری را به عنوان شغل انتخاب نمایند.

البته براهل فن پوشیده نیست که خبرنگار به کسی گفته می شود که علاوه برعلاقه داشتن به این حرفه، حداقل دوره کاردانی این کار را در دانشکده خبرگذرانیده و یک سال نیز کارآموزی عملی کرده و یا اقلا ۲۰ سال تجربه خبرنگاری در کارنامه اش ثبت شده باشد و بدیهی است که در شرایط فعلی شاید۳۰ درصد از خبرنگاران استانی دارای چنین شرایطی هستند.

با عنایت به آنچه فوقا به رشته تحریرکشیده شد اکنون نه مدیران مسئول روزنامه ها و هفته نامه های استان دارای آنچنان بضاعت مالی هستند که قادر باشند هیئت تحریریه تخصصی برای نشریاتشان تشکیل دهند و نه خبرنگاران با مشخصاتی که ذکرشان به اجمال رفت وجود دارند. فعلاً خیرالموجودین عزیزانی هستند که ضمن شاغل بودن در بخش عمومی دوره های کوتاه مدت خبرنگاری را با همت مدیران خانه مطبوعات اول و دوم بوشهر طی نموده اند که سومین دوره آموزشی نیز چند هفته گذشته با همت روسای خانه های مطبوعات استان و کشور و با دعوت از اساتید مطرح مطبوعات همچون آقایان مهرداد خدیر،رضا غبیشاوی و دکتر شکر خواه به نحو مطلوبی برگزار گردید. تا باد چنین بادا.