مصطفی ارجمند

۱۶ شهریور ماه ۱۴۰۳، مادری برای زایمان به بیمارستان توحید جم مراجعه می کند. زایمان طبیعی با موفقیت انجام و فرزند متولد می شود.

مادر و فرزند پس از زایمان در زایشگاه و تحت مراقبت های بعدی قرار می گیرند.

پس از گذشت حدود دو ساعت و به دلایلی نامشخص، شرایط مادر، وخیم و وی متاسفانه فوت می کند.

موضوع و چرایی این اتفاق تلخ را از متولیان بیمارستان توحید جویا شدم. گویا با توجه به اهمیت و حساسیت مرگ مادران باردار، موضوع به دانشگاه علوم پزشکی و پزشکی قانونی ارجاع شده تا علت این رخداد ناگوار و عوامل دخیل مشخص و اعلام شود.

طبق اعلام متولیان، بررسی کامل موضوع و اعلام نظر، حدود دو ماه به طول می انجامد.

پاسخ روابط عمومی ستاد بهداشت و درمان صنعت نفت استان بوشهر به عنوان متولی بیمارستان توحید جم را در ادامه می خوانید:

«در پی مرگ تاسف بار یک مادر باردار پس از انجام زایمان موفق در بیمارستان توحید جم ، پیگیری های لازم به منظور شناسایی علت این حادثه در دستور کار این بیمارستان قرار گرفت.

در همین راستا و مطابق پروتکل های موجود، در اسرع وقت این رخ داد بسیار نادر در این بیمارستان به  مقامات ذیصلاح در شبکه بهداشت و درمان جم و همچنین ضابط قضایی اطلاع داده شده و جسد متوفی نیز پس از اقدامات قانونی جهت پیگیری شناسایی علت دقیق فوت به پزشکی قانونی منتقل شد.

با عنایت به عدم وجود خونریزی وسیع بعد از انجام زایمان به عنوان علت شایع مرگ مادران باردار، بررسی های تخصصی به منظور شناسایی سایر علل نادر این حادثه در پزشکی قانونی در جریان می باشد.

بیمارستان توحید جم این حادثه ناگوار را به بازماندگان محترم تسلیت گفته و خود را متعهد به پیگیری و شناسایی علت بروز حادثه تا حصول نتیجه می داند.»

گفتنی است افزایش مرگ مادران باردار، مشمول نمره منفی در کارنامه مراکز درمانی است و کاهش مرگ مادران باردار در کشورها، توسط سازمان جهانی بهداشت از شاخص های مهم توسعه بهداشتی شناخته می شود.

طبق شاخص های اعلامی سازمان بهداشت جهانی، اصطلاح فوت مادران باردار شامل بازه زمانی بارداری تا ۴۲ روز پس از زایمان است و همه‌ی کشورها، خود را ملزم به کاهش میزان فوت مادران می دانند.

تا دهه ها پیش آمار فوت مادران باردار در ایران به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر بالغ بر ۲۰۰ نفر بوده که در حال حاضر، طبق اعلام رییس سازمان نظام پزشکی کشور، به ۲۰ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر رسیده است.