مصطفی ارجمند
۷ اکتبر ۲۰۲۳ که حماس آن را طوفان الاقصی نامید و اسراییل آن را شنبه سیاه، معادلات در خاورمیانه را دستخوش تغییر کرد.
طی عملیات حماس که پس از جنگ اعراب با اسراییل، اولین تهاجم به خاک صهیونیست ها محسوب می شود بالغ بر ۱۰۰۰ اسراییلی کشته و ۲۰۰ تن هم به اسارت درآمدند.
ماجرا اما به سادگی تمام نشد؛ اسراییل در تلافی این اقدام، حملات همه جانبه ای را به باریکه‌ی غزه و ساکنان آغاز کرد تا قریب ۵۰ هزار نفر از ساکنان باریکه‌ی زیبا و رویایی غزه جان خود را از دست دهند؛ حملاتی که همچنان ادامه دارد و هر روز تعداد بیشتری به جانباختگان می افزاید.
اسراییل اما ۷ اکتبر را فرصتی بی بدیل برای قلع و قمع دشمنانش می دانست؛ حزب الله لبنان هدف مشروع بعدی بود. همزمان با جنگ، ترورها هم توسط اسراییل با جدیت دنبال می شد؛ ترور هنیه رییس دفتر سیاسی حماس در تهران، انفجار عجیب پیجرهای حزب الله، ترور سید حسن نصرالله در ضاحیه‌ی بیروت، ترور یحیی السنوار فرمانده حماس در غزه و حتی مستشاران نظامی ایران، همه و همه حکایت از سناریوی پیچیده ای داشت که اسراییل آن را پخته بود و البته که غربی ها حامی اش بودند و برخی کشورهای اسلامی چون ترکیه و اعراب هم از آن ناراحت نبودند!
رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه با وجود مواضع شدید علیه اسراییل اما تجارت پرسودش را با این رژیم قطع نکرد و عربستان هم نهایتا تاکید کرد که عادی سازی روابط منوط به پایان جنگ است. همین!
اسراییل با حملات پر دامنه به جنوب بیروت، اندک اندک قلب بیروت را هم هدف گرفت تا آتش بسی میان اسراییل و لبنان با تاکید بر خلع سلاح حزب الله و دور شدنش از مرز اسراییل منعقد شود؛ آتش بسی که شاید چندان پایدار نماند!
آغاز آتش بس با آغاز تنش داخلی در سوریه همراه شده؛ ساده انگارانه است اگر تصور کنیم فعال شدن معارضان داخلی سوریه چون تکفیری های تغییر نام داده از جبهة النصره وابسته به داعش به تحریر الشام و مخالفان بشار معروف به ارتش آزاد که حمایت ترکیه را هم دارند قطعه ای جداگانه است و در پازل سناریوی اسراییل و غربی ها تعریف نمی شود.
شاید بتوان درگیر کردن روسیه در نبرد با اوکراین را هم به قطعه های این پازل اضافه کرد؛ روسیه ای که تا پیش از حمله به اوکراین در حال افزایش نفوذ در اروپای غربی بود و قرارداد خط لوله دوم گازی اش به اروپا روی میز، ناگهان درگیر جنگی فرسایشی شد و نه تنها قرارداد گازی اش که حالا قدرت چانه زنی سیاسی و نظامی اش برای حمایت از متحدان هم تحلیل رفته است.
در این سوی معادلات، ایران هم بخش مهمی از سناریو تعریف می شود؛ کشاندن پای ایران به جنگی همه جانبه آنهم در شرایطی که ایران به دلیل تحریم های سنگین آمریکایی ها، توان مانور جدی تر در مناسبات را از دست داده است.
شاید تنها قطعه‌ی پازل اسراییلی ها که تکمیل نشد وارد کردن ایران به جنگ بود تا پروژه‌ی یکدست سازی خاورمیانه تکمیل شود؛ ایران با آغاز مذاکرات هسته ای و تلاش برای تبدیل تهدید به فرصت، اسراییل را ناکام گذاشت.
خاورمیانه غرق در آتش است و در این میان ایران می تواند از خاکستر این آتش، ققنوس وار برخیزد و به این خونریزی پایان دهد!
منبع/ کانال تلگرامی نویسنده