جشنواره موسیقی معروف به «فستیوال کوچه» در بوشهر چهار روز پیش از برگزاری و به دنبال حملات تند امام جمعه دشتستان به آن لغو شد.
دست اندرکاران فستیوال کوچه در متنی احساسی درباره شرایطی که بر آنها گذشتهاست، متنی نوشتند.
در این متن آمده است:
ما باختیم.
بی هیچ خشم و طعنه ای تبریک میگیم به سمت برنده
تو نمیدانی در درازنای زمان چه را از خودت و مردم دریغ کردی اما تبریک !
تو نمیدانی زانو به زانو نشوندن آدم از اون سر ارومیه تا اینور کاشمر تا آخرین خشکی قشم الی منتهای اهواز و اراک و اصفهون یعنی چه!
تو کی بابت تبعات تصمیمهات تنبیه شدی مرد؟ تو چه میدانی کارمندی که زور زده مرخصی هاش رو جمع کرده که ننه ی ۷۶ ساله ش رو با حداقل پول ته جیبش بیاره بوشهر تو اتاق یک تخته با پتوی
کف خواب بلکه ننه دختری، مرگ برادر جوانشان ،رو لای دلخوشی کوچه های بوشهر از سر به در کنند یعنی چه؟ تو کی یکی برات نوشت خواستم از پل کریمخان بپرم تموم کنم گفتم تا بیام فستیوال شما هم ببینم شاید تو سرم یه چیزی تغییر کرد؟
خانم ها و آقاها
بوشهری های قشنگ و مردم هر جای عزیز ایران
ما، تا دلخوشی کوچک «در بوشهر در پناه هم نشستن» از دست نرود هر چی گفتن ،پذیرفتیم کما که تیم راگبی رو ببرند تو زمین بسکتبال و بگن یا الله بازی کن!
همه کاهیدنها و زدودن ها رو پذیرفتیم!
پذیرفتیم اما نشد هی دیر شد، ولی نشد.
ما حالا تا آنجا که تن یک آدم جا بدهد، شرمساریم.
به هتلها و ایرلاینها رو میندازیم که یک معرکه انسانی راه بندازند و فارغ از روال دستاوردهای اقتصادی بی پنالتی مبالغ رزرو جا و پرواز رو عودت دهند.
بعد اگر و اگر و اگر کسی دلش خواست علی رغم همه اینها بیاید و آن چند روز وعده داده شده اردیبهشت را در بوشهر میهمان ما باشد، ما و رفیقهایمان و مردم لنگه ندار بوشهر تماااام وجودمون رو خرج «دلخوش به خانه برگشتنش »میکنیم
تمام ما ،شاید برابر شأن و شخصیت و سلیقه شما اندک باشد، ولی بی دریغ خرج قلب قدم و نظر بلندتان میکنیم!
چه بسا فستیوال موسیقی کنار رفت که فستیوال آدمها از راه برسد
فستیوال مردم غریب و غریب و شریف ایران