به گزارش پیغام به نقل از ایبنا؛ سعید حسام‌پور شامگاه پنجشنبه در آیین چهلمین روز درگذشت سیدجعفر حمیدی گفت: برای سخن در باب سیدجعفر حمیدی که استادی اندیشه‌ورز بود، در دیوان حافظ کنکاش کردم تا غزلی در شأن این استاد فقید دریابم و برای دوستدارانش بخوانم.
وی افزود: با غور در غزل‌های حافظ، «منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن / منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن…» را که عصاره عشق‌ورزی، رهاوارگی، آزادگی و اندیشهورزی بود، مناسب تحلیل و تفسیر شخصیت حمیدی یافتم، چراکه او ضمن اینکه انسانی مردم‌دار و عشق‌ورز و اندیشمند بود، آزاده و دریادل و رها و آزاده بود.
این استاد دانشگاه یادآور شد: با تفحص در اندیشه و شعر مولانا و حافظ به این مهم دست می‌یابیم که آن‌ها در عصر معاصر نیز شاگردانی دارند که بر طریق آزادگی و رهایی زیست کرده‌اند و یکی از آن‌ها دکتر حمیدی است.
حسام‌پور تاکید کرد: طبق بررسی‌های صورت‌گرفته در فرهنگ ما و فرهنگ جهانی، معمولاً مشاهیر و اساتید علمی دارای شخصیتی دووجهی هستند، یعنی پروراننده و گستراننده هستند و تعداد محدودی استاد وجود دارد که شخصیتی سه وجهی داشته باشد؛ یعنی، پروراننده، گستراننده و آفریشنگر باشند که استاد حمیدی و چهره‌های چون باغچه‌بان، بهمنی و شفیعی‌کدکنی جزو این گروه شخصیتی هستند.
وی با تاکید بر اینکه با نگاهی به زیست حمیدی، متوجه می‌شویم که همه وجود وی با و برای مردم بود، گفت: او نه تنها شیفته و مروج فرهنگ عامه به‌ویژه فرهنگ بوشهر بود، بلکه مبلغ فرهنگ ایرانی بود که از این خصایص استادان و مربیان آفریشنگر است.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه شیراز در ادامه حمیدی را شخصیت بزرگ و آزادمرد دانست و افزود: او پیوسته به شاگردانش عشق به زبان فارسی و عشق به سرزمین ایران را آموخت. او در کنار عشق به دیارش و دریا، ویژگی‌های شخصیت رند را در خود پروارنده بود و از هر چه رنگ تعلق‌پذیری بود خود را رهانده بود. حمیدی آزاده‌ای بود که از حصار مصلحت‌بینی و مصلحت‌اندیشی رهیده بود و حقیقتاً عاشق پژوهش و نوشتن برای ایران، بوشهر و مردم بود.
حسام‌پور ادامه داد: او در کشورهای مختلف با عشق و عزت، فرهنگ ایرانی را معرفی کرد که این کار او نشان از عشقش به ایران داشت. او همچنین با پرداختن به فرهنگ عامه به‌مثابه پلی میان فرهنگ جهان و فرهنگ بومی عمل کرد. او با تألیف آثار منحصربه‌فرد در باب تاریخ و ادبیات بوشهر و آموزش زبان و ادبیات فارسی و تدوین گزیده‌های شعر فارسی، گستراننده دغدغه‌مندی برای شعر فارسی بود.
وی تاکید کرد: حمیدی اهل سکون و ایستایی نبود، او اهل خلق معنا و پویا بود. اگر می‌خواهیم که یاد چنین استاد فرهیخته‌ای را زنده نگه داریم، بایستی در سلوک و رفتارمان به تاسی از او، آفریشنگر شویم تا به زندگی خودمان و دیگران ارزش ببخشیم. همان‌طور که حمیدی دغدغه محیط زیست، شعر و فرهنگ بومی را داشت، ما هم با انجام کارهای مثبت در حوزه محیط زیست و ادبیات فارسی یاد و نامش را زنده نگه داریم.
سخنرانی کوتاه امیرخسرو حمیدی فرزند حمیدی، شعرخوانی رضا معتمد، شاعر و منتقد ادبی و حسین‌نوری فیروزی به یاد حمیدی و تعریف خاطراتی کوتاه از سوی عبدالمجید زنگویی، دوست هشتاد ساله این استاد فقید در باب وی، رونمایی از پرتره استاد با هنر دستان غزاله بوالخیری و همچنین رونمایی از سردیس حمیدی از دیگر بخش‌های آیین چهلمین روز درگذشت دکتر سیدجعفر حمیدی بود.