فؤاد شمس- ایران عزیز ما این خاک و خانه مشترک همه ساکنان و باشندگان آن با هر عقیده و مرام و سبک زندگی ١٢ روز سخت و نفس‌گیر را پشت سر گذاشت؛ از بامداد 23 خرداد تا بامداد سوم تیر 1404 خورشیدی.

١٢ روزی که در هر دقیقۀ آن قلب یکایک ایرانیان میهن‌دوست برای ایران و برای هم میهنان تپید و هر که در هر جایگاه  با تمام توش و توان  برای دفاع از وطن مایه گذاشت.

 دربارۀ وقایع این ١٢ روز می‌توان میلیون‌ها کلمه نوشت و قطعا  شاهد هزاران تحلیل در ابعاد مختلف خواهیم بود. اما فعلا دو پیشنهاد مشخص:

 ١. به یاد همبستگی ملی و هم‌دلی همگانی تمامی ساکنان جغرافیای ایران که با هر امکانی از یکپارچگی جغرافیایی ایران و مردم آن دفاع کردند، این وقایع را به نام ١٢ روز «دفاع میهنی» نام‌گذاری کنیم.

  ۲. برای پاس‌داشت یاد و خاطره تمامی شهدای وطن از نیروهای نظامی، دانشمندان هسته‌ای تا کادر درمانی و امدادی تا مردم عادی و خصوصا کودکان بی‌گناه و تمامی شهدای این ١٢ روز دفاع میهنی، یک لوح سنگی فاخر و با عظمت در یکی از میدان‌های تهران طراحی و نصب و نام آنان روی آن حک شود. ( در هر شهر به تناسب و به یاد عزیزان همان دیار نیز شایسته است ولی در تهران از حیث سیاسی و نمادین واجب‌تر است). یک نماد یادبود هم برای این ١٢ روز دفاع میهنی با شعله‌ای همواره فروزنده در نظر بگیرند که طبعا به زمانی بیشتر نیاز دارد.

منبع/ عصر ایران