حسام حق پرست
افسردگی و غمِ بدی وجودمان را چنگ انداخته این روزها... این روزگار...
تفاوت و تضاد بین نسل ها که حالا می رود تا بیشتر و بهتر بگویم بدتر شود گویی لبه ی تیغ زخم می زند به ما نسلی که؛
حرمت می دانستیم!
معقول بودیم!
مجله و روزنامه می خواندیم!
از بزرگترمان سلام می کردیم!
حدود و اندازه را به ما فهمانده بودند و ما چه خوب یاد گرفته بودیم!
عمو،دایی،خاله، عمّه چه خوشگوار بودند!
انگار خیلی چیزها سر جای خودش بود!
حالا امّا دیگر حوصله ی شنیدن خاطرات مان را حتّا ندارند تا برای شان از احوال آن روزها بگوییم!
خاطره ها هم دارند تمام می شوند!