وقتی تواناییِ تغییرِ زاویه دیدمان را داشته باشیم، زندگی مان خیلی تغییر می کند. در واقع، این زندگی پُر است از مسائلی که ما را خوشحال می کند و پُر است از مسائلی که حالِ ما را خراب می کند. با تغییرِ زاویه دیدمان،می توانیم مسائل خوب را خوب تر ببینیم و بر شادی هایمان بیفزاییم و این خوب است، اما خوب تر این است که ما بتوانم که با تغییر زاویه دیدمان،مسائل بد را خوب ببینیم و چیزی که می تواند حالِ ما را خراب و خراب تر کند، حالِ ما را خوب و خوب تر کند، بگذریم از انسان هایی که بیمارند و توانایی خوب دیدن را ندارند و وقایع خوب را بد می بینند و دائم بر خرابی حالِ خود می افزایند!!!
"منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات؟
بخواست جام می و گفت: عیب پوشیدن
مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست؟
به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن
به می پرستی از آن نقشِ خود زدم بر آب
که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن
به رحمتِ سر زلف تو واثقم ور نه
کشش چو نبود از آن سو، چه سود کوشیدن
عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس
که وعظِ بی عملان واجب است نشنیدن
ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب
که گردِ عارض خوبان خوش است گردیدن
مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ
که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن"(حافظ)
ما می توانیم زاویه دیدمان را تغییر دهیم و با تغییر زاویه دیدمان، حال و روزگار و آینده مان را بهتر کنیم به شرط این که بتوانیم خوب اندیشیدن را تمرین و تجربه کنیم. در حقیقت، چیزی را که ما می بینیم و سخنی را که می گوییم و رفتاری را که انجام می دهیم، بازتابِ اندیشه ماست: " ای برادر تو همه اندیشه ای"(مولانا) بنابراین بکوشیم تا هنرِ خوب اندیشیدن، خوب دیدن، خوب گفتن و خوب رفتار کردن را در خود تقویت کنیم تا حالمان پیوسته خوب و زندگی به کامِ ما باشد.
حالا کمی روزمرّه تر به این موضوع نگاه می کنیم و یادداشتِ کوتاهِ زیر را با هم می خوانیم و می ببینیم که چه ساده می توان با تغییر زاویه دید، مسائلی که می تواند باعثِ بدجالی ما باشد باعثِ خوشحالی ما می شود:
"ﺯﻧﯽ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺷﺖ هر شب قبل از خواب، ﺑﺎﺑﺖ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دارد خوشحالی هایش را بنویسد.ﯾﮑﯽ ﺍﺯ شب ها ﺍین گونه ﻧﻮﺷﺖ:
ﺧوشحالم ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺐ ﺻﺪﺍﯼ ﺧُﺮﺧُﺮ ﺷﻮﻫﺮﻡ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻨﻮﻡ، ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ!
ﺧوشحالم ﻛﻪ ﺩﺧﺘﺮم ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺷﺴﺘﻦ ﻇﺮف ها، ﺷﺎﻛﯽ ﺍﺳﺖ، ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎن ها ﭘﺮﺳﻪ نمی زﻧﺪ!
ﺧوشحالم ﻛﻪ ﻣﺎﻟﯿﺎﺕ ﻣﯽﭘﺮﺩﺍﺯﻡ، ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻐﻞ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﯼ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﯿﻜﺎﺭ ﻧﯿﺴﺘﻢ!
ﺧوشحالم که ﻟﺒﺎس هایم ﻛﻤﯽ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﻏﺬﺍﯼ ﻛﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ
ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺩﺍﺭﻡ!
ﺧوشحالم ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺍﺯ ﭘﺎ ﻣﯽﺍﻓﺘﻢ، ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺳﺨﺖ ﻛﺎﺭ ﻛﺮﺩﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ!
خوشحالم ﻛﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﺸﻮﯾﻢ ﻭ ﭘﻨﺠﺮﻩﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﻤﯿﺰ ﻛﻨﻢ، ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﻡ!
ﺧوشحالم ﻛﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﯿﻤﺎﺭ می شوم، ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭﻡ ﻛﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺳﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘم! ﺧوشحالم که ﺧﺮﯾﺪ ﻫﺪﺍﯾﺎﯼ ﺳﺎﻝ، ﺟﯿﺒﻢ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽمی کند، ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﻋﺰﯾﺰﺍﻧﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﺨﺮﻡ!
ﺧوشحالم که ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺯﻧﮓ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﻮﻡ، ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ!"*
• فضای مجازی
منبع:
پایگاه خبری تحلیلی پیغام
لینک مستقیم :
http://peigham.ir/shownews.aspx?id=101540
