هفته نامه پیغام

به گمانم هیچ رنجی در این دنیا به اندازه غم از دست دادن فرزند، نباشد و بسیاری از ما نمی دانیم که وقتی یکی از خویشان و یا دوستانمان فرزندش را از دست می دهد با او چگونه مواجه شویم و چه باید بگوییم و چه کار باید بکنیم تا شاید اندکی از رنج های آن عزیز را بکاهیم؟

من این روزها درگیر این مساله ویرانگر هستم. دوست عزیز و نازنین ام جناب حسین عباسی دختر نازنین و تازه عروس خود را در اثر تصادف از دست داده است و ما را نیز در اندوهی بزرگ فرو برده است. در این شرایط کاری از ما بر نمی آید به جز همدردی و همدلی. در این باره یادداشت زیر را از به نقل سایت راسخون بخوانیم

"به طور کلی همدلی و همدردی مفاهیمی هستند که اغلب به جای یکدیگر به کار می روند. البته این استفاده ی جا به جا از این دو واژه خیلی هم بی راه نیست، چرا که اصولاً هر دوی آن ها به هیجانات انسانی مربوط می شوند. از سوی دیگر این دو مفهوم و واژه برای موقعیت های غم و اندوهی که برای دیگران بوجود می آید به کار می روند، پس از این بابت نیز به هم شباهت دارند.
با وجود تمام شباهت هایی که این دو کلمه دارند، بین آن ها تفاوت هایی اساسی وجود دارد که آن ها را از یکدیگر متمایز می سازد. همدردی به زمان هایی اشاره دارد که به خاطر گرفتاری ها و ناراحتی های طرف مقابل ما نیز ناراحت و غمگین می شویم، در حالی که در همدلی خود را جای طرف مقابل می گذاریم و او را آگاه می کنیم که  غم و رنجش را می فهمیم.

همدلی در مقابل همدردی: توضیح تفاوت ها

پیشنهاد می دهم برای روشن تر شدن تفاوت این دو واژه نگاهی به ریشه یونانی این دو کلمه بیاندازیم. باید گفت که ریشه هر دوی این کلمات Pathos است. از سویی پیشوند sym که در واژه sympathy استفاده شده، ریشه درsyn   در زبان یونانی دارد و به معنای با هم بودن است. و از سویی em که پیشوند empathy است باز ریشه ی یونانی داشته و به معنای "درون" است. این پیشوند ها تفاوت اصلی میان این دو واژه را برجسته ساخته و نشان می دهند که همدلی در حقیقت همبستگی با دیگران بوده ولی همدردی غرق شدن در گرفتاری های دیگران است.
برای روشن شدن بحث، جام جهانی 1998 را به یاد آورید. در بازی انگلیس مقابل آرژانتین دیوید بکام اخراج شد. در حالی که انتقادات شدیدی به رفتار او و تأثیرش بر نتیجه بازی می شد (انگلیس پس از نمایش یک بازی مقتدرانه حذف شد)، اما بسیاری از طرفداران با بکام احساس همدردی کرده و مقتقد بودند که رفتار تندی با او شده است.
از سویی ورزشکاران دیگری که در دوران فعالیت حرفه ای شان چنین برخوردهای تندی با آن ها شده بود با بکام همدلی می کردند، زیرا قادر بودند خود را دقیقاً جای او گذاشته و احساسات و هیجاناتش را کاملاً درک کنند. همچنین افراد دیگری نیز که در محیط کارشان انتقادات شدیدی را دریافت کرده بودند، یا مورد آزار و اذیت دیگران قرار گرفته بودند، هر چند موقعیتشان دقیقاً شبیه موقعیت بکام نبود، اما آن ها نیز با او احساس همدلی می کردند.

همدلی و همدردی از حیث نحوه فکر کردن و عمل کردن چه تفاوت هایی با هم دارند؟

برای شروع باید بگوییم افرادی که همدردی می کنند در حقیقت خود را در غم و اندوه دیگران شریک می دانند و این در حالی اتفاق می افتد که خودشان اعتراف می کنند نمی دانند در حال حاضر چه احساسی را تجربه می کنند. معمولاً همدردی در حمایت های عمومی که بدون هیچ شرطی ارائه می گردند، مشاهده می شود، و ممکن است در نهایت به کاهش رنج افراد نیز منجر شوند.
 در عوض، افرادی که مهارت همدلی دارند، قادرند خودشان را به جای دیگران گذاشته و دقیقاً احساسات و هیجانات آن ها را در یک موقعیت خاص دریابند. این بدان معناست که فردی که همدلی می کند دقیقاً می تواند احساسات فرد مورد نظر را تجسم و تصور نماید و به همین دلیل است که فرد همدل می داند چگونه باید به شکلی مناسب با فرد آسیب دیده برخورد کند. همچنین فردی که توانایی همدلی دارد می تواند پیشنهادات و توصیه هایی ارزشمند ارائه دهد که فرد به کمک آن ها قادر خواهد بود مکانیسم های مقابله ای جدیدی را برای حل مشکلش به کار بندد.
 همدردی و همدلی از یکدیگر متفاوتند، اما برای اینکه تبدیل به فردی مهربان شوید به هر دوی آن ها نیاز دارید.

در اینجا لازم است تذکر دهیم که مجهز بودن به مهارت همدلی و همدردی با هم، امری منحصر به فرد تلقی می شود. کسی که این دو مهارت را با هم داشته باشد می تواند هر کدام از آن ها را به صورت تنها و یا در صورت لزوم هر دو را با هم به کار بندد. لازم است توجه داشته باشید که همدلی و همدردی از شما فردی مشفق، مهربان و دلسوز خواهد ساخت، که خواهید توانست افراد نیازمند را حمایت کرده و آسایش را برایشان به ارمغان آورید.

  منبع: پایگاه خبری تحلیلی پیغام
       لینک مستقیم   :   http://peigham.ir/shownews.aspx?id=111604