کد خبر : 148595       تاریخ : 1401/05/09 09:05:14
مهم ترین جایزه یی که دریافت کرده ام، مهر مردم است
گفت و گو با "هادی منوچهری" هنرمند گستره ی تئاتر و هنرهای تجسمی:

مهم ترین جایزه یی که دریافت کرده ام، مهر مردم است

"هادی منوچهری" تاکنون نمایشگاه هایی با عناوین"سخن عشق"، "بیداد"، "فسانه ای درخواب"، "فایز"، "باغ آینه"«با بهره گیری ازاشعار شاعران بوشهری»، "مرثیه ای برای عشق"، نقاشی خط "رنگ بغض بر روی بوم" و"پشت هیچستان" برگزارکرده ام.

سرویس ادب وهنر پیغام:"هادی منوچهری"هنرمندی ست که درچند عرصه ی هنری ازجمله تئاتر،خوش نویسی، نقاشی و نقاشی خط حضوری مستمر داشته و پس از سال ها تجربه وحضوری خاطره انگیز در تئاتر وارایه ی آثاری ارزشمند در گستره ی هنرهای تجسمی، اکنون با سماع سرپنجه های اش بر اشتیاق"چوب"، زندگی را معنا می کند.با این هنرمند فروتن و خلاق به گفت و گو نشستیم:

  

شکفتن در مه

آذرماه ۱۳۵۶ در بوشهر زاده شدم.از کودکی،"هنر" بخشی جدایی ناپذیر از وجودم بود و علی رغم تنگدستی خانواده با حداقل امکانات، "خط" و "نقاشی" و "تئاتر" را دنبال کردم. اولین کار حرفه ای من درجشنواره ی کشوری یزد بود، پس از آن نیز بی وقفه با کارگردان های مطرح استان و کشور همکاری کردم که مهم ترین بخش این همکاری، حضور در جشنواره ی بین المللی فجر بود. جوایز بین المللی بسیاری در عرصه ی "حرکات آیینی" کسب کرده ام که از مهم ترین شان می توانم به فستیوال های روسیه، وومکس يونان، لفکادا، گنت، نیس، کن، روز استقلال کانادا وجشنواره های معتبر داخلی اشاره کنم، ولی مهم ترین جایزه یی که دریافت کرده ام، مهر مردم است.

باغ آینه

تاکنون نمایشگاه هایی با عناوین"سخن عشق"، "بیداد"، "فسانه ای درخواب"، "فایز"، "باغ آینه"«با بهره گیری ازاشعار شاعران بوشهری»، "مرثیه ای برای عشق"، نقاشی خط "رنگ بغض بر روی بوم" و"پشت هیچستان" برگزارکرده ام.اولین نمایشگاه آثار چوبی هم پارسال با عنوان "فرش قرمزی برای آثار چوبی ام" برگزار شد که متاسفانه مشکلات خاص خودش را داشت. من مجبور شدم در سرمای زمستان، شب را در چادر و در محل نمایشگاه بخوابم. در کارگاه کوچک و نمایشگاه همیشگی ام در خانه نیز سال هاست که پذیرای هنردوستان هستم.  

  

وصف گل سوری

"هنر" یعنی زیبایی و هر انسانی از هر قشری، زیبایی را دوست دارد،اما به دلایل  مختلف ازجمله پیچیده تر شدن زندگی ناشی از نفوذ تکنولوژی و دسترسی آسان تر مردم به آثار هنرمندان، برخی مخاطبان می اندیشند که بخشی مهم و وسیع از روند آفرینش آثار هنری را "ابزار" انجام می دهد، اما درواقع دستان هنرمند است که برای مثال به یک تکه چوب بی جان "روح" می بخشد. در مجموع، امروزه مردم گرایشی چشمگیر به هنر دارند و هر فرد علاقه مند تلاش می کند استعداد و توانمندی های هنری اش را ارایه دهد و به داوری مخاطبان بسپارد.

سنگ صبور

مشکلات درمسیر فعالیت های هنری آن قدر زیادند که می توان از مجموع شان یک کتاب نوشت. گرچه تلاش می کنم مخاطبان ام متوجه این مشکلات نشوند تا بر روحیه ی آن ها تاثیری منفی نگذارد، ولی عدم همکاری مسئولین درجانمایی نمایشگاه، تیری ست که هر بار به قلب من شلیک می‌شود. مثلا می گویند امسال گالری همه روزه به نمایشگاهی اختصاص دارد، اما هر گاه از کنار آن گالری عبور می کنم، معمولا چراغ اش خاموش است و نشانی از برگزاری نمایشگاه نیست یا در جایی دیگر متن مجوزی با ۹ تبصره در برابرم می گذارند، جایی که الان چای خانه شده است. بعد از برپایی هر نمایشگاه که ناگزیر در فضای باز و درابتدایی ترین و دشوارترین شرایط برپا می کنم، تصمیم می گیرم که دیگر مسیرهنر را دنبال نکنم، ولی با مهر و اصرار دوستان وهنرمندان، دوباره ادامه می دهم. هنرمند توقعی ندارد، کمکی هم طلب نمی کند، فقط خواهان احترام به هنرش است. اگر با هنرمند همکاری نمی کنند، حداقل جلو راه اش را سد نکنند. در نمایشگاه اخیر، خیلی ها فکر می کردند من دست فروش ام، حتا شهرداری آمد و گفت وسایل ات را جمع کن، درصورتی که من بنر زده بودم.

    

همنوایی شبانه ی ارکستر چوب ها

برخی ازعرصه های هنری چون تئاتر، نقاشی و موسیقی را تجربه کرده ام وعناوین وافتخارات ثبت شده ای دارم، اما احساس کردم که استعدادم در روند کار هنری روی چوب شکوفاتر می شود و‌ با روحیات ام سازگارتر است. این عرصه گرچه مشقت و سختی های خود را دارد، اما مرا به آرامش می رساند. کار در این حوزه، تکمیل کننده ی فعالیت های من درعرصه ی نقاشی خط و خوش نویسی است و سبک منحصر به فردم را دارم. مکان نمایشگاه بعدی شاید دشتی پهناور و بی هیاهو باشد، اگر مجوز نخواهد.

سال های صبر

دلبستگی ام به هر کدام از آثار چوبی ام مثل دلبستگی یک پدر به فرزندش است. هنگامی که به فروش می‌رسند،انگار قسمتی از وجودم را از دست می دهم و بغض گلوی ام را می گیرد. نگاه امروزم به هنر، ضرورت "رشد کردن" و عبور از سکون و ایستایی ست. باید همواره جاری باشم. باور دارم روزی که هنر از من گرفته شود، روز"پایان من" است.

  

تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم

"رومن رولان" جمله ای دارد که مرا به شدت تحت تاثیر قرار داده است: "من چندان به هدف فکر نمی کنم، من راه را دوست دارم و راه می روم".

‌در گستره ی هنر، من یک مبارزم که مدام با بیهودگی و روزمرگی می‌جنگد. پیشنهادات بسیاری از کشورهای حوزه ی خلیج فارس به ویژه عمان و قطر برای ارایه ی آثارم داشته ام، ولی دوست دارم در شهر و وطن ام این آثار را عرضه کنم. هرچه سختگیری بیشتر شود، من تواناتر خواهم شد. باید بر این نکته تاکید کنم که آثار من مانند "باران" است، نه "شبنم".

تصاویری بیشتر از آثار هنری "هادی منوچهری" هنرمند برجسته تئاتر و هنرهای تجسمی

  

  

    

  


  منبع: پایگاه خبری تحلیلی پیغام
       لینک مستقیم   :   http://peigham.ir/shownews.aspx?id=148595

نظـــرات شمـــا