هفته نامه پیغام

  حسام حق پرست

 تاریخ موسیقی معاصر ایران آواز قمرالملوک وزیری را برای همیشه به صفحات خاطره و ذهنِ مخاطبان موسیقی ایرانی سپرده است.

 اما به راستی از روزگارانِ گراند هتل تا ظهیرالدوله چه گذشت و چه در میان افتاد که آخر کار حکایتش آن شد؟

شاید اگر توان و تجهیز تکنولوژی ضبط و پخش صدا در آن برهه و برش تاریخ مانند امروز میسر شده بود، آوازش بیشتر به گوش همگان و جهان رسانده می شد و بعد دیگر همه چیز فرق می کرد و... و...و..!

 اما به راستی راز و رمز و تحلیل آن غمِ تاریخیِ جریانِ خروشانِ آواز یعنی قمر و چرا و چگونه آن هَزارِ همراه تارِ نی داوود، به جورِ خموشی و آن عزلت تلخ! درنشست و درگذشت را کدام نگاه تاریخی و روش جامعه شناختی می بایست تا بررسی نماید؟

بی شک پاسخ به طرح سئوال چند گانه و چند وجهی خواهد بود!

شرایط فرهنگی جامعه، دانش اجتماعی، سطح تحصیلات عموم مردم،رویکرد سنّت و مدرنیته از جمله عناوین و مواردی ست که  قابل بررسی و مطالعه می باشد.

 به باور نگارنده صدای قمر و نامش همیشه جای پرداختِ دو موضوع تاریخی واجتماعی را  با خود به همراه دارد؛

این که با شرایط اجتماعی، تاریخی و فرهنگیِ روزگار قمر، برگزاری کنسرت به خوانندگی قمر بی سابقه می نماید و این اتفاق فرهنگی باعث گردید تا دیگر خوانندگان هم پا به عرصه ی آواز گذاشته و به کار هنر  بپردازند و دیگر این که؛ شخصیت و استقلال زنان جهت فعالیت اجتماعی و مشارکت در امور زندگیِ فرهنگی، هنری را جلوه بخشید و آغازگر این راه نو شد.

آن همه ساخته ها و نواخته های مرتضی خان نی داوود و صدای قمر را دست زمانه نه آنچنان  بود که می بایست قدردان باشد و  همراهی کند به هنگام وداع و با حیرت و در خلوت به دیاری دیگر شتافت آن قمرِ آواز!

  منبع: پایگاه خبری تحلیلی پیغام
       لینک مستقیم   :   http://peigham.ir/shownews.aspx?id=116082