هم میهن وهم زادبوم گرانمایه ام، ساکنان بزرگ جای جای ایران جاوید
نوروز جان مان در راه است با بشارت عشق و امید و آرامش. به پیشوازش برویم تا به اشارت اش در سرامان جاری شود شمیم سخاوت "یاس" و "نرگس".
نیایش
*امیدغضنفر
بشود
که سالِ در راه
سر دهد چامه ی"چهار بهار"
و "چمن آرا"
بگسترد گُل فرش
بر خاکستریِ خاک
بشود
که "تبسم" را
به پیشواز آید "لب"
و لحظه ها بیاموزند "سُرور"
به غیابِ "اندوهان"
بشود
که معجزه ی "مهر"
بروبد نشانه های "کین"
و عاشقی کُند "عشق"
هماره در قلبِ "انسان"
بشود
که به شعله های "جنگ"
فرمانِ "آتش بس"دهد باران
و جهانِ سوخته را
در آغوش گیرد "صلح"
بشود
که سبزِ "زمین"
جوانه زند
به سرزمین سرخ و سیاه
و زادبوم زرد و سفید
و آبیِ "دریا"
رنگِ سالِ "آسمان" باشد
بشود
که "امید"
بدمد بر دمادم "هستی"
و "رؤیا" را
یک همیشه زندگی کُند "باور"
بشود
که "دوست ات دارم"های ما
از بهتِ "نگاه"
ترانه بکوچند
به سمتِ شورِ "صدا"
و بماند مجال "بودن"
در قاب "تیراژه" و
درآمیزد با نبض "آرامش"
آمین
ای "ماآفرین".
منبع:
پایگاه خبری تحلیلی پیغام
لینک مستقیم :
http://peigham.ir/shownews.aspx?id=167345