پركشيدن در شبي كه «خون سرخ خدا»، نماد عزّت و آزادگي ، پرچمدار انتقاد و برابري در سراسر گيتي نفير حق و رهايي سر مي دهد كمترين، پاسداشت نظام آفرينش به «دختر آبي» است .
دختري كه در حسرت حق آزادي خود و تماشاي زمين سبز باشگاه آزادي قرار از كف نهاد و ققنوس وار به سرخي آتش پناه جست و در خاكستر خويش پركشيد .
او در چنين شبي پرمي كشد تا نه فقط بر صندلي باشگاه آزادي به تماشاي بازيگران فوتبال بنشيند بلكه بر سرير آسمان ايران زمين فرياد رسايي بر برابري و نفي هرگونه تبعض باشد و سحري باشد بر پايان ديجور نابرابري...
نام او همراه با آزادي و نفي هرگونه تبعض جنسيتي در تاريخ زنده خواهد ماند و از ما چه نامهربان مُردگاني ياد خواهند كرد. مُردگاني كه حتي به قانون نوشته ي خود نيز وفادار نبودند. همان قانون اساسي كه اصل برابر و مساوات كه از پاياترين و كهن ترين اصول حقوق عمومي و زيربناي همه ي آزادي هاي بشري را در اصول سوم، چهاردهم، نوزدهم ،بيستم و يكصد و هفتم مورد حمايت خود قرار داده و به شفافيت هر چه تمام تر در اصل بيستم آن آورده ايم :
»همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.»
و در بند دوم منشور حقوق شهروندی با عنوان «حق کرامت و برابری انسانی» در مواد هفت،هشت،نه،ده و يازدهم به آن اشاره نموده و به حقوق يكسان زنان و مردان تاكيد کرده ايم.
حال بياييم منصفانه رفتار خود را بازبيني كنيم و از خود بپرسيم براساس كدامين موازين و مقررات شرعي و قانوني حضور زنان در باشگاه ورزشي ممنوع است؟! و از اين حداقل هاي حقوقي، نصف شهروندان جامعه ي خود را محروم ساخته ايم. همان فضايي كه به گاه انتخابات وجلب اعتماد عمومي، رزمگاه دموكراسي مردم سالارنه ديني مي شود و زنان به مانند مردان در آن از حقوق يكسان برخوردار مي شوند.
بياييد باور داشته باشيم بام شريعت و قانون هماره از يك هوا برخوردار است و ما شوربختانه آن را در دو هوا به تماشا گذاشته ايم . و اين رفتار دوگانه ي مان در اجراي شريعت ، قوانين و مقررات ره آوردي جز دين گريزي و قانون شكني به دنبال نداشته و نخواهد داشت. همان آسيبي كه سال هاست جامعه از آن رنج مي برد و هر روز شاهد بروز چالش هاي بيشتر آن خواهيم بود.
نظام آفرينش هستي « دختر آبي» را در چنين «شب سرخي» از ما گرفت تا شايد تلنگري به خود بزنيم و از خواب غفلت برخیزيم.
بياييد در اين ايام سوگواري سردار آزادگي، به نقد و انتقاد رفتار خويش بپردازيم و قلم منتقدين دلسوز را ببوسيم و در چنبره مردابي مدح كنندگان نبفتيم كه سردار نينوا فرمود :
«من اَحبک نهاک و من اَبغضک اَغراک.
کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کن»
و فرياد از آن روزي كه آه مظلوم دامانمان بگيرد كه در واپسين لحظات عصر عاشورا رهبر آزادگی به فرزند خود سفارش كرد :
یا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ
ای فرزندم، از ظلم به کسی که در برابر تو ، هیچ یاری کننده ای به جز خداوند ندارد، بر حذر باش...
منبع:
پایگاه خبری تحلیلی پیغام
لینک مستقیم :
http://peigham.ir/shownews.aspx?id=110385
