رضا معتمد
آمار روزانهی درگذشتگان کرونا در کشور، طی چند روز گذشته از سیصد نفر گذشته است؛ میزان مبتلایان روزانه نیز مرز ششهزار نفر را رد کرده است. این تازه آمار رسمی تلفات و مبتلایان کرونا است و آمار واقعی درگذشتگان و مبتلایان بنا به اذعان مسئولان بهداشتی، دستِ کم دو و نیم برابر آمار رسمی است.
در استان ما نیز وضعیت به همین اندازه فاجعهبار است و در حالی که میزان مبتلایان و درگذشتگان روزانه روزبهروز در حال افزایش است، کمبود تخت بیمارستانی و نیز کمبود امکانات درمانی بههمراه فرسودگی کادر درمانی، چشماندازی بسیار تیرهوتار را پیش روی همگان قرار داده است.
با اینحال رفتار بخش بزرگی از مردم نشان میدهد که ابعاد این فاجعه برای آنها بسیار کم است یا با گذشت چندماه از شیوع پاندمی کرونا، نسبت به عواقب ویرانگر آن کاملاً بیاعتنا شدهاند.
بسیاری از مردم با وجود هشدارهای روزانه، بیتوجه به هر هشداری، به رفتارهای پر خطر خود ادامه میدهند و متأسفانه، چنین رفتارهایی نیز با هیچگونه اقدام بازدارندهای مواجه نمیشود.
نمود عینی این بیاعتنایی به موازین و قواعد بهداشتی را این روزها و بهخصوص این شبها میتوان در ساحل بوشهر بهوضوح دید. شبها در حاشیهی خیابان ساحلی بهخصوص حدفاصل پارک صدف تا جلالی، جمعیت گردآمده در ساحل موج میزند.
حجم ترافیک ماشینها در این شبها تعجبآور است؛ جمعهای خانوادگی چندنفره در فاصلههای بسیار کم از یکدیگر نشستهاند و اغلب، بدون ماسک، در حال بگو و بخند و قلیان کشیدن و گپ و گفت و روایتاند گویی که اصلاً کرونایی نیست و اینهمه اخبار ناگوار و سیاه را نمیشنوند و همهی نصیحتها و هشدارها بهگوششان باد است.
ساحل بوشهر، شبها همچنین مملو از مسافران استانهای همجوار است که حاضر نیستند حتی در بدترین شرایط کشور، قید تفریح و تفرّج را بزنند.
هرچند اوضاع خستهکننده و ملالتبار فعلی و فشار روحی و روانی برآمده از تداوم شرایط سخت قرنطینه قابل درک است اما این وضعیتی است که بهشکلی ناگزیر برای همهی انسانها در سراسر عالم پیش آمده است و تا پیدا شدن دارو و درمانی مؤثرتر، تنها راه مصون ماندن از آن، رعایت فاصلهگذاری اجتماعی است. در این وضعیت، رعایت شرایطی که به بهبود اوضاع کمک کند یا دستکم مانع بدتر شدن آن شود، وظیفهی همگان است و اگر بتوان برخی گشایشها را بهخاطر بهجریان افتادن برخی کسب و کارها پذیرفت، شبنشینیها و دورهمیهای شبانه آن هم بدون رعایت موازین بهداشتی اصلاً قابل پذیرش نیست.
در چنین وضعیتی این پرسش پیش میآید که مسئولان امر در قبال این اوضاع نابهسامان و رفتارهای پرخطر پارهای از شهروندان چه وظیفهای دارند؟ پاسخ روشن است: آنها موظفاند که با ارشاد، توصیه و تبلیغ، مردم را نسبت به وظایفشان آشنا کنند و آن دسته از شهروندان را نیز که حاضر نیستند شرایط ناگوار فعلی را درک کنند، از طریق اعمال قانون و اقدامات بازدارنده، به وظیفهی خود متوجه سازند. از جمله ایجاد پارهای محدودیتها که بهخصوص در ارتباط با ساحل بوشهر، باید با اقداماتی همچون تاریکی شبانهی ساحل و در صورت لزوم استفاده از قوای انتظامی نسبت به خلوت سازی ساحل بینجامد.
مسئولان شهر البته مدتی است با خاموش کردن چراغهای حواشی ساحل خواستهاند به شهروندان بفهمانند که در حال حاضر دور همیهای شبانهی ساحلی، رفتاری بخردانه نیست اما با وجود روشن بودن چراغهای وسط بلوار ساحلی چنین پیامی، به آن دسته از شهروندانی که گوش سنگینتری برای شنیدن دارند، نرسیده است. از همین روی خطاب به مدیران ذیربط بهویژه استاندار محترم میگویم که اگر واقعاً عزمی جدی برای پیشگیری از شیوع کرونا دارید، دستور دهید چراغهای وسط بلوار ساحلی را نیز تا اطلاع ثانوی خاموش کرده و تاریکی مطلق را بر ساحل بوشهر حاکم سازند و حتی در صورت تداوم شبنشینیهای عدهای، آنان را از راههای دیگر به رعایت شرایط بهداشتی وادار نمایند.
بدیهی است که با اقدامات نصفه و نیمه و مماشاتهای غیر قابل توجیه، ابعاد این فاجعه روز به روز گستردهتر خواهد شد و ناگفته مشخص است که همهی مدیرانی که در اعمال سختگیرانهی قانون فاصلهگذاری اجتماعی بهخصوص در ارتباط با وضعیت فاجعهبار ساحل بوشهر سهلانگاری کنند، بهلحاظ قانونی و اخلاقی مسئول جانهای از دست رفتهی روزها و هفتههای بعدیاند.
منبع:
پایگاه خبری تحلیلی پیغام
لینک مستقیم :
http://peigham.ir/shownews.aspx?id=120194