ننه عبداامحمد کل خدر، داشت شَل شِلَک تو کیجه رو می رفت، گفتم کل خیجه چتن، خدا بد نده؟ گفت: والله چه بگم، از بس رفتم گمرک سی ماجب خدا بیامرزی ابریم، بوی بچه هام، زونی درد و کمردرد گرفتم. دیر ازجونت، بُید بیری تو کشک آسمون، سی دوتا قنی پیل، پیلم خو مث الکل چراغ پمپی برده، ای هَل میلی تو کیفت، اوهل مث پندوک، فِر می کنه می ره.
گفتم مگه آسانسور نداره؟
گفت: آسانسور، بلانسبت، ریپ داره، ای ساختمون و ساختمون اداره بندر، باهم ساختنشون، مال اداره ی بندر همیشه شق و رَقِن مال گمرک دیر از گوشتون همیشه خدا خوسیده و خرابن و کاری ازش بر نمیاد. یه روز درش خرابن، یه روز سیم بکسلش خرابن، یه رو زور نداره بالا بکشه، یه روز چرب نیس و خشکن، خلاصه هر روز یه آهزاریشن. بخدا دیگه پا سیم نمُنده. کاشکرم بمردم تا از ای گمرک و چس مثقال حقوقش راحت بشدم.
گفتم: خدا نکنه. گفت: بگو خدا بکنه تا بلکم تو شکری، راحت بتمرگم،می خوام بفهمم چطور مال اداره بندر شو و روز میره و میاد واخصکش هم نیس، اما مال گمرک واپیچیده همش خرابن؟
گمرک عامو شوورم هم، همیجوری مفتی مفتی کشت. یادت میاد خو چه جوری رحمت خدا رفت؟ گفتم: یادم رفته والله می مو، هوش دارم.
ننه عبدالمحمد در اومد گفت: توسون گرمی بید، خدا بیامرز ابریم بواسیر داشت، تو جرنگ گرمی ظهر، گفتن برو از تو جهاز نمونه جنس بیار سی ارزیابی، ای بدبختم از روی ای جهاز رفت رو او جهاز، از ای جهاز بتنگ رو او جهاز. دیر از گوشت، همه بواسیرش زد در، هی گفت: آخ،آخ سختم، تا نگو زده قلبش،تا رسندنش بیمارستان رحمت خدا رفت، زمان شاه بیدا، یادت خو هسی آدم شوخ طعبی هم بید، گفت: سی رئیس گمرک بیگین ما تا چقد بُیَد سی ای گمرک واپیچیده جون فشانی کنیم؟
حالاهم خو آسانسورش، ما واداشته سی جون فشانی.
منبع:
پایگاه خبری تحلیلی پیغام
لینک مستقیم :
http://peigham.ir/shownews.aspx?id=104782
