هفته نامه پیغام

حسین حشمتی

ماه پر آرامش و سرشار از فضای مهربانی وهمدلی، ماه رحمت، برکت و نزدیکی به قُرب جوار حضرت دوست به همین زودی تمام شد،انگار همین دیروز بود که رسانه ها از تلاش گروه های استهلال برای رویت ماه رمضان گزارَش و خبر منتشر می کردند و حالا درحالی که مجریان برنامه های رسانه ملی،بیست و نهمین روز از این ماه فرح بخش را پایان آن اعلام کرده اند باید با درد فراقش بسوزیم وچه سخت است دل بریدن از ماهی که حقیقتا( محول الحول والاحوال) بود که با آغاز آن یک دگرگونی خاص در زندگی روزه داران ایجاد گردید وبا پایانش، ترنم آواهای روح نواز ادعیه و اذان در لحظات پُر طراوت معنوی افطار و سحر که ازویژگی های منحصر به فرد این ماه کریم است به یکباره قطع می شود.

صرفنظرازجلوه های زیبای ظاهری که اجمالا به آنها اشاره شد،آرامش خاطر،تسکین قلب واحساس نزدیکی به قُرب جوار خداوند سبحان ازخصوصیاتی است که تنها درسحرهای این ماه رحمت به انسان دست می دهد.

درمورد چگونگی بروز چنین جذبه هایی همواره یک سئوال مهم برای نگارنده مطرح بوده است و آن این که، تغییرات روحی که به تعبیر قرآن مجید، جزء لاینفک فطرت انسان هاست چرا فقط در ماه رمضان آن هم بیشتر درسحرهایش ظهور و بروز پیدا می کند؟ وچگونه است که اکثریت قریب به اتفاق مسلمانان درهر نقطه جغرافیایی از کره زمین که سکونت دارند با فرا رسیدن ماه رمضان به معنویات می اندیشند و به سوی خدا می روند؟

صاحب این قلم طی این ماهی که کتاب آسمانی مسلمانان آن را (ایام المعدودات)می خواند و حقیقتا هم همین است با بضاعت اندک خویش برای یافتن پاسخی اقناعی به کتاب های مرجع مراجعه نمود اما از آنجایی که شناگری دراین اقیانوس بی کرانه از عهده ی بنده کمترینی همچون نگارنده برنیامد لاجرم به دیوان مثنوی مولانا پناه بُرد تا عطش سوزان نادانسته ها را با این آب گوارا تسکین دهد وطُرفه آن که از حضرت مولانا درحکایت پیر چنگی ومبحث، نفحات حق، پاسخ عارفانه ای دریافت شد که به مناسبت به پیشگاه صاحب دلان پیش کش می گردد

گفت پیغمبر که نفحت های حق  

 اندر این ایام می آرد سبق

گوش هُوش دارید این اوقات را  

در ربایید این چنین نفحات را

نفحه ای آمد شما را دید ورفت 

هرکه را می خواست جان بخشید و رفت

نفحه ای دیگر بیامد هوش باش

تا ازاین هم وا نمانی خواجه تاش

نمی دانم چرا با خوانش این پیام هُوش دارانه،حکایت نوروزی آن پیری که یک ماه تمام در آرزوی رسیدن فصل بهار تدارک دید وبه انتظار نشست اما دُرُست درآستانه ی تحویل سال خوابش بُرد،برایم تداعی معانی شد؟ با این همه اما امیدوارم اگر تا ماه رمضان آینده وبه تعبیر مولانا تا آمدن نفحات دیگر،زنده ماندم،خدا کمکم کند تا از آن هم وا نمانم.

و دیگر نکته مهمی باقی نمی ماند جز آنکه با ابیاتی گزیده از قصیده ی دل انگیز خواجه ی شیرین سخن، سعدی، با ماه رمضان وداع کنم.

برگ تحویل می کند رمضان
بارتودیع دردل اخوان
یارنادیده سیر زود برفت
دیر ننشست نازنین مهمان
الوداع ای زمان طاعت و خیر
مجلس ذکر و محفل قرآن
بلبلی زار زار می نالید
برفراق بهار وقت خزان
گفتم اندُه مبر که باز آید
روز نوروز ولاله و ریحان
گفت ترسم بقا وفا نکند
ورنه هر سال گُل دهد بُستان
یا رب آن دم که دم فرو بندد
ملک الموت واقف شیطان
کار جان پیش اهل دل سهل است
تو نگهدار جوهر ایمان.

  منبع: پایگاه خبری تحلیلی پیغام
       لینک مستقیم   :   http://peigham.ir/shownews.aspx?id=109047