هفته نامه پیغام

اسکندر احمدنیا در ستون هفتگی "مرکر" هفته نامه پیغام به نقد برخی از مسائل و مشکلات اجتماعی در استان بوشهر و کشور پرداخت و نوشت:

 1   معضلی که مدت هاست باب شده است، تخلیه سبد زباله ها در سطح شهراست، چه روز و چه شب وچه با وقت و چه بی وقت این عمل در حال انجام است. کیسه ی زباله هارا پاره می کنند و زباله های درون آن را بررسی می کنند و هر چه را که موردنظرشان هست برمی دارند ویا در گونی ویاگاری دستی خود می ریزند و.. این کار در مقطع کنونی که کرونا دارد  جان هارا می گیرد، نه دستکش دارند و نه ماسک، اعتراض هم کنی  فرزی می گویند شما نان ما را می دهید، با وجود اینکه قبل از کرونا هم، همین وضعیت بوده است، این یک شیوه ی پرسابقه ای دارد، مشکل دیگر اعتراض کارگران جمع آوری زباله هاست که می گویند زباله هایتان را نمی بریم در کیسه نیستند و.....به بهداشت مربوط است ویا نهاد دیگر، مشخص نیست ، کارگران شهرداری هم مقصرنیستند، بهداشت هم حتما  زیر بار نمی رود، ما هم نمی توانیم تا نیمه شب درکوچه بنیشینیم و از کیسه زباله حراست کنیم، تنگک شده است منطقه ی نگهداری نان خشک وپلاستیک و.  .... اینجا هم شهرداری و بهداشت برعهده نمی گیرند؟

 2   مجلس محترم (مجلس جدید) طرح  برگشت به سهمیه بندی کالاهای ضروری مردم را در پیش گرفته است ، یعنی کوپنی که در زمان جنگ تحمیلی  لحاظ می شد، ازآنجایی که مجلس در راس امور است به عنوان یک شهروند برای نگارنده جای این پرسش است که: مشکل گرانی مایحتاج مردم توزیع است و یا کمبود کالای موردنیاز؟ بازار سرشار از همه ی کالا هاست، بحث برسرقیمت وسقوط پول، در زمان جنگ از دریا و زمین ناامنی بود ولی حالا بحمد الله شخصیت های مهم کشور به هرگوشه ای از دنیا مشغول رایزنی  هستندو مردم عادی هم سفرهای قاره ای دارند (پولدارهاش) از راه زمین و دریا همچنین، مشکل ما مشکلات دیگراست، مثل تحریم ها و...... مشکل اختلاس هاست و.....کوپنی شدن مایحتاج،یعنی ای مردم زیاد مصرف می کنید زیاد ریخت وپاش می کنیدو باید کنترل شوید، معنای این اقدام شاید تکنیک دیگری باشد که مجلسیان خودشان گفته اند: که باید به تهی دستان و محتاجان هم کمک شود! حالا محتاجان کدامند و متولان چه دسته ای؟ بس است!

 3  این روزها تا یکی از افراد خانواده سرفه ای می کند نصف جان می شوی، صدای عطسه از یکسو و زمزمه ی تب دارم و سرم درد می کند نیز همینگونه بازتابی در روح و روانت می دواند که از خنجر کاری تراست، لابد می فرمایید ببریدشان بیمارستان و یا مراجعه به پزشک و.....رک وپوس کنده تا اسم از درمانگاه و بیمارستان و....آورده می شود، بیمار رنگش می پرد و با اشاره می گوید، نه! ترس از مراجعه به محل مداوا،   از آلودگی محیط آنجاست، محیطی که برای کرونایی هم جا و تخت ندارد! کاش مجلس محترم فکری برای این معضلات کند و با تعیین نرخ اجناس مورد نیاز مردم، ناظرینی بربازار و پیشگیری از گرانی را در دستور کارخود قرارمی دهد، قیمت مرغ وگوشت و ماهی و میوه و.....لحظه ای بالا می رود کوپنی شدن ارزاق، کمکی به کاهش پول داخلی در مقابله با دلار و یورو و....نمی کند تا برگردد به دوران حتی دوماه قبل از این وضعیت حاد! بقول امروزی ها، موچیم!

  منبع: پایگاه خبری تحلیلی پیغام
       لینک مستقیم   :   http://peigham.ir/shownews.aspx?id=115828