هفته نامه پیغام

حسام حق پرست  

خانه ی تنبورِ پُر از مهر و صفای دل و صدایی که خانه ی سازها و آوازهای کُردی را در دل دالاهو رهسپار جان ها می کند!

سپاس که در این روزگارِ بی فرجام چندی ست تا قرعه ای امیدوارانه و نیز البته خردورزانه به نام موسیقیِ ایران زده شود و سازه ای دیگر برای جاودانگی و حیات نامیرای سازها و آوازها بنا گردد فارغ از هر گونه هیاهو!

علی اکبر مرادی قافله سالار این راهِ پُر فراز و نشیب،نستوه و بی دریغ برای فرزندان ایران نغمه گاهی عزیز را هدیتی بخشیده و‌ خانه ی تنبور را پی افکنده و چه بزرگا مردی تا صدای تاریخِ ایران را نجوا کنند در کوهسارانِ زاگرس.

و چه بزرگان گرد هم آمدند تا جوانان ایران زمین با حضورشان دل خوش و دل گرم ساز بنوازند و آواز سر دهند و چراغِ راه باشند!(چراغی به دستم! چراغی در دلم...احمد شاملو)

همه چیز موقّر، متشخّص و فنّی که نام و نشان از آینده ای خوب و درخشان و امیدوارانه برای جوانانِ این آب و خاک بویژه کردستان و کرماشان و ایلام و آذربایجان غربی دارد!

تو گویی اینجا همان مصداق گفته ی حافظ شیراز است:

مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی..!

و‌ چه اسباب بزرگی در این خطّه ی تاریخی جاری و جاودان است!

در اینجا که خانه ی تنبور است!

و

در دیار اَکراد کهن تاریخ با خود می خوانی از قول مهدی اخوان ثالثِ خراسان بزرگ:

ترا ای کهن بوم و بر دوست دارم!

  منبع: پایگاه خبری تحلیلی پیغام
       لینک مستقیم   :   http://peigham.ir/shownews.aspx?id=189865