هفته نامه پیغام

شيفتگي به اين و آن نسبت به حتا انسان هايي كه درگذشته اند و امتحانشان را پس داده اند نه تنها در شان انسان نيشت بلكه مايه بدبختي انسان و جامعه است.

هفته گذشته نوشتم که برای این که یک زندگی ارزشمند و شادمانه داشته باشیم باید از زمان هایی که به سرعتِ برق و باد می گذرد مراقبت کنیم و برای مراقبت از این زمان های شتابنده، چاره ای نداریم جز این که هر مرحله از زندگی را که پشت سرگذاشتیم

واقعا چقدر خوب است كه خيلي چيزها كه در گذشته براي ما خيلي مهم بود، اكنون، ديگر اصلا مهم نيست...

هر چقدر زمان، بیشتر می گذرد و یا من، در جریانِ زمان، بیشتر می گذرم و بر دانش و تجربه ام وشاید وسعت دیدگاهم افزوده می شود و گمان می برم و البته فقط گمان می برم که بر عمقِ ادراکم از جهان و انسان، افزوده می شود؛

دکتر عباس عاشوری نژاد

در جهان بسیار پیچیده ای که ما در آن زندگی می کنیم، خوشبختی و بدبختی ما، بستگیِ کامل به روابطِ متقابلِ ما با دیگران دارد و ما چاره ای نداریم که در این بازیِ زندگانی،خود و دیگران را بهتر بشناسیم تا بتوانیم رفتارهایمان را در اجتماع بهتر و بیش

در میانِ همه ‏ی عواملی که آرامش ما را به هم می ریزد و خوشحالی ما را تهدید می ‏کند، باورهای غلط و غیرمنطقی و در نتیجه ضعفِ اعتمادِ به نفس جایگاه ویژه ای دارد. این عوامل، زندگی ما را آشفته می ‏سازد، شادمانی ما را می‏ ستاند و در نهایت، به انوا

دکتر عباس عاشوری نژاد

براي خودم هم جالب است كه امشب (دوم شهريور ١٣٩٧) بعد از نماز مغرب و عشا، در جوار بارگاه ملكوتي امام رضا(ع) در صحن "جمهوري اسلامي" نشسته ام و درباره يك معلم شرافتمند امريكايي كه در جريان انقلاب مشروطيت كشته شد، فكر مي كنم.

برای این که زندگی کنیم و بگذاریم دیگران هم زندگی کنند، باید بعضی چیزها را بدانیم، چیزهایی ساده و بدیهی، چیزهایی ساده که اغلبِ درگذشتگان می دانستند و زندگی می کردند و می گذاشتند که دیگران هم زندگی کنند.

تابستان 1397 همکاران عزیز و ارجمندم سرکار خانم دکتر انسیه ماهینی (مدیر فرهنگی معاونت فرهنگی – دانشجویی دانشگاه) و آقای دکتر باقر گرگین (معاون فرهنگی - دانشجویی دانشگاه) از من خواستند تا کارگاهی برای کارکنان دانشگاه با عنوان "اخلاق حرفه ای"

"شاد بودن و احساس خوشبختی را به اگرهایمان مربوط نكنیم زیرا اگرها پایان ناپذیرند و بیاد داشته باشیم زندگی یك سفر است و هدف نیست. تنها دو روز در سال است که نمی توانی هیچ کاری انجام دهی:

از گذشته های دور تا امروز، معیارِ زیبایی در هر دوره ای و در هر جغرافیایی فرق می کرده است، هم معیارِ زیبایی در معماری و هم لباس ها و هم آدمیان. ما آدمیان که در جریان زمان گذشتیم و اسم آن گذشتنِ زمان گذاشتیم و ارتباطاتمان بیشتر شد...

در این روزگار، پدر يا مادر كودكان بودن مشكل است، البته پدر و مادر نوجوان و جوان هم بودن مشکل است. اما در این روزگار که گرفتاری های ما فراوان است و اوقات فراغت، کم و کودکان علی القاعده نیازمند ارتباط بیشتر با ما هستند، پدر و مادر کودکان بودن

وقتی تواناییِ تغییرِ زاویه دیدمان را داشته باشیم، زندگی مان خیلی تغییر می کند. در واقع، این زندگی پُر است از مسائلی که ما را خوشحال می کند و پُر است از مسائلی که حالِ ما را خراب می کند..

جهان همیشه محتاجِ رهبرانی است که روحِ بزرگ داشته باشند، رهبرانی معنوی که از اعماق وجودشان به راست گویی و درست کرداری اعتقاد داشته باشند، رهبرانی خردمند که در زندگیِ شخصی شان آبرومند زیسته باشند و حقوق همسر و فرزند و همسایه را محترم شمرده با

دکتر عباس عاشوری نژاد

دیدارِ حیرت انگیزِ شمس و مولانا، در واقع نماد و نشانه ای آشکار است برای آنان که می خواهند در ادامه ی این زندگی، در جهانِ بیکرانه نیز زندگی کنند.

در این شب است که جسم و جانِ بسیاری از عزیزان ما در آتش می سوزد و صدای مهیبِ آژیرِ آمبولانس ها جسم و جانمان را تا صبح می آزارد و روزگارمان را آشفته تر می کند.

هر چه که روزگار ما آشفته تر می شود و زندگی فردی و جمعی ما دشوارتر می گردد، نیاز ما به شناختِ لایه های پیچیده ترِ وجودِ خویشتن، بیشتر می شود.

خواجه شمس الدین محمد، حافظ مشهور به لسان الغیب در سال 726 هـ .ق در شهر شیراز متولد شد و در سن 65 سالگی در سال 791 یا 792 هـ .ق در محل تولدش درگذشت.

چگونه می‌توان آسمان و گرمای زمین را فروخت؟ وقتی ما مالک طراوت هوا و تلألوی آب نیستیم، چگونه می‌توانیم آنها را به شما بفروشیم؟

سال ها پیش، وقتی به خانه جدیدمان نقل مکان کرده بودیم اولین کاری که کردم، این بود که چند باغچه را در پارکینگ و بیرون خانه مان، چسبیده به دیوار حیاط، درست کردم...

همه ی ما در این زندگانی، گاهی وقت ها بر سر دوراهی قرار می گیریم و این انتخاب است که نشانگر ارزش وجودی ماست، اساسا باید بگویم که ما با انتخاب هایمان هستی و سرنوشتمان را رقم می زنیم.

سفرهای زیارتی حال و هوایی عجیب دارد اگر نیّت خالصانه باشد، سفر ساده و خرافه در آن راه نیافته باشد. حاصل جمعِ سفرهای زیارتی "عشق" است و نیروی حیرت انگیزِ عشق، زائر را، از شهر و دیار و خانه و خانواده جدا می کند و او را می برد به بیکران ها

وقتی که فقرِ شعور بر سر ملتی ببارد، حاکمانی نالایق و مستبد بر اریکه ی قدرت بنشینند و نتیجه ی آن خواری و خفّت در برابر حاکمان خویش و سلطه ی بیگانه باشد آن وقت دیوِ تملق و ریاکاری سایه ی شومِ خود را بر سر کشور می گستراند و در این وقت است که ج

چقدر خوش اقبال هستند انسان هایی که روی زیبای ماه را می بینند و عاشق می شوند، چقدر خوش اقبال تر هستند انسان های پلنگ صفتی که با وجود این که پوزه هایشان خونین است از خونِ شکارِ بی چاره، به یکباره عاشقِ روی زیبای ماه - در آب یا آسمان - می ش

من هم، مثل خیلی ها، وقتی که تصویر دکتر عبدالله را دیدم که با آن وضعیت خراب کنار پلِ خشتی نشسته است و برای بیماران نسخه می نویسید حالم خراب شد. حالم خراب شد از این روزگار بی کسی از این روزگار بی مروت، روزگار ستمگر، روزگاری که یک پزشک این ممل

نمی دانم که جریان تاریخ چگونه رقم خواهد خورد و نسل های آینده درباره ی ما چگونه قضاوت خواهند کرد ولی بسیار امیدوارم که ما را احمق بپندارند و در ساختارهای اصلی جامعه (فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی) تغییراتی اساسی بوجود آورند تا روزگارشان م

گاهی وقت ها ورود یک آدم به زندگی ما، دنیای ما را متحول می کند و من در این جا، مناسب می دانم دوباره این سخنِ "شمس تبریزی" را تکرار کنم که غرض از آفرینش دیدار دو دوست است. دوستانی، که ممکن است از آن سوی جهان و در فراسوی زمان، به زندگی ما بیا